Хэсэг хугацаанд уран бүтээлээсээ хөндийрч, шүтэн бишрэгчдийнхээ урмыг хугалаад байсан хатагтай Жексон шоу бизнесийн ертөнцөд эргэн иржээ. Тэгэхдээ бүр хоёр ч бэлэгтэй. “Грэмми”-гийн шагналт дуучин түүний “Таны жинхэнэ төрх” нэртэй ном тун удахгүй худалдаанд гарах гэж байгаа бол энэ сарын 5-нд түүний тоглосон “Өнгөт охидод зориулав” кино нээлтээ хийсэн.
-Хэрхэн “Өнгөт охидод зориулав” кинонд тоглох болсон тухайгаа сонирхуулаач. -“Би яагаад гэрлэх ёстой гэж 2” киноны зураг авахуулж байхад энэ киног хийх санааг Атланта дахь продакшн гаргасан юм билээ. Тэгээд л Тайлер надад хамт тоглох санал тавьсан. Бидэнд санаа нь их таалагдсан л даа. Тус продашкныхан намайг кинондоо тоглуулах төдийгүй найруулагчаар ажиллуулах хүсэлтэй байгаа тухай Тайлер дамжуулсан юм. Тэгээд л бид хамт тоглохоор шийдсэн.
-Та энэ кинонд өөрийгөө “улаан” хэмээн тодорхойлсон байсан. “Улаан” гэдгийг ямар утгаар хэлсэн юм бэ? -Эмэгтэй хүн бүр өөрийн гэсэн өнгөтэй. Угтаа энэ киноны нэр “Солонгын долоогоос өөр өнгө үгүй гэдэгт итгэж, амьдралаас уйдсан өнгөт охидод зориулав”. Бүсгүй хүн бүрийн зан чанар, араншинг өнгөөр тодорхойлж, илэрхийлж болдог.
Харин намайг илэрхийлэх өнгө нь улаан. Энэ өнгө миний дотоод ертөнц, таашаадаг бүхнийг минь илэрхийлдэг гэж хэлж болно.
Энэ кинонд Лоретта Дивайн гэх ногоон бүсгүй гардаг юм. Түүний дүрд Аника Нони Рөүз тоглодог. Ер нь энэ кинонд гардаг дүр бүхэн гайхалтай.
-Зэрвэсхэн хараад л утга санааг нь ойлгочихоор кино биш шиг санагдсан. -Тийм ээ. Их хурц кино байгаа юм. Омари Хардвик нөхрийн минь дүрд тоглосон.
-Бас Керри Вашингтон, Вупи Голдберг нар тоглосон байсан. -Гайхалтай кино болсон.
-Тийм шүү. Хэн ч үгүйсгэхгүй байх. -Тэр дүрээрээ амьдарчихмаар л санагддаг байлаа.
-Тийм гэж үү? -Зургаа эвлүүлж байх үед ч надад үргэлжлүүлэн жүжиглээд л баймаар санагдаж байсан.
-Холливудын акулууд надад ийм үг цөөнгүй хэлж байсан. Харин та гэртээ жүжиглэж байв уу? -Гэнэтхэн л тэр бүсгүйн ертөнцөөс гарч өөрийнх рүүгээ шилжиж болдоггүй юм билээ. Тиймээс гэртээ, найз нөхөдтэйгөө уулзаж байхдаа ч жүжиглэсэн тохиолдол цөөнгүй бий. Заримдаа найзууд минь “Чи огт өөр болчихжээ. Дууны чинь өнгө хүртэл нэг л өөр” гэдэг байсан. Харин хоолойн өнгөө өөрчлөх аргыг Тайлер надад зааж өгсөн юм.
-Та жүжиглэх дуртай юу? -Бүр хайртай гэж хэлсэн ч болно.
-Яагаад? -Миний анхны хайр бол кино урлаг.
-Дуунаас ч илүү хайртай гэж үү? -Кино ертөнцөд би бүр жаахан охин байхдаа хөл тавьсан юм шүү дээ. Тиймээс амьдралдаа хийсэн анхны ажил минь жүжиглэх. Тэр үед би арван настай байсан. Харин дуулах бол хоёр дахь нь.
-Тэгвэл бүжиг гурав дахь байх. Тийм үү? -Тэгэлгүй яах вэ.
-Гэхдээ жүжиглэх анхны тань ажил байсан гэдгийг огт сонсоогүй юм байна. -Тийм шүү. Гарцаагүй үнэн. Тиймээс би бага байхаасаа л эхлээд бизнесийн хуульч мэргэжил эзэмшээд дараа нь соёл урлагийн сургуульд суралцаж, жүжигчин болно гэж боддог байлаа.
-Харин тэр төлөвлөгөөг тань хэн өөрчилчихсөн юм бэ. Та яагаад дуучин болсон бэ? -Аав минь. Хөгжим бол манай гэр бүлийн бизнес байсан гэдгийг та надаар хэлүүлэлтгүй мэдэх байх. Аав минь намайг дуучин болгох хүсэлтэй байгаагаа хэлсэн.
-Түүний хүсэлтийг биелүүлж дуучин болсон байх нь ээ? -Бараг л тийм. Гэхдээ би үүнийх төлөө хэзээ ч гомдоллож байгаагүй. Хөгжмийн ертөнцөд ч би хүссэнээрээ амьдарч чаддаг. Би тоглолтод оролцох дуртай.
-Тиймээс ч өнөө хэр дуулсаар л байгаа. -Тийм ээ. Мах, цусанд минь дуучны ур чадвар, хүсэл мөрөөдөл байгаа учир тэр. Гэхдээ эцсийн дүнд би багаасаа хүссэн зүйлээ хийж байна.
-Тэгэхээр та цаашдаа ч кино урлагаас хөндийрөхгүй нь ээ? -Тэгэлгүй яах вэ. Би цаашдаа ч кино урлагт хүч сорьсоор байх болно.
-Тайзнаа жүжиглэх нь танд ямар санагддаг вэ? -Би тайзны урлагт бас хайртай. Миний бас нэгэн мөрөөдөл бол Бродвэйн театрт тоглох. Академийн шагналт Бродвэйн жүжигт.
-Таны аялан тоглолт үргэлжилсээр байгаа юу? -Одоохондоо түр завсарласан. Хувийн ажлаа амжуулаад л явна даа.
-Ах дүү нараас чинь урлагаа орхихгүй явна гэсэн хүн бий юү? -Байхгүй.
-Тэгэхээр Жанет л ганцаараа өөрийнхөө хүсэл мөрөөдлийг биелүүлэхээр зүтгэж байгаа байх нь ээ? -Тийм л юм шиг байна.
-“Jet” сэтгүүлийнхэн таныг найз нөхөд цөөтэй гэсэн байсан. Энэ үнэн үү? -Тийм ээ. Надад олон найз байхгүй.
-Яагаад? -Шоу бизнесийн ертөнцөд ажилладаг хүн олон найзтай байх боломж бараг л байхгүй. Тиймээс ч би одоогийн байдалдаа сэтгэл хангалуун байдаг.
-Итгэлцэлтэй холбоотой юу? -Тийм ээ. Миний итгэлийг даасан цөөн хэдэн хүн л намайг тойрон хүрээлдэг. Түүндээ ч баяртай байна. Бүр жаахан охин байхаас минь нөхөрлөж, олон жилийн турш намайг дэмжиж, түшиж тулж яваа хүмүүс бий.
-Тэгэхээр Жанетийн ертөнцөд шинэ хүн нэвтэрнэ гэдэг амаргүй байж таарах нь. -Яг ч тийм биш. Итгэл хэр даахаас л шалтгаална.
-Шалгуур өндөр, өрсөлдөөн ихтэй энэ ертөнцөд цөөн хэдэн хүнээр хүрээлүүлэн амьдарна гэдэг хэцүү биш үү. Та өөрийгөө дэндүү хашир хүн гэж бодож байсангүй юу? -Та “All For You” гэдэг дууг сонсож байсан уу? Энэ дуунд таны ярьж байгаа айдсын тухай өгүүлдэг юм. Би залуустай болзохдоо ч орон зайд минь хэт дөхөхөөс болгоомжилдог. Харин тэднийг өөрсдийн орон зайдаа намайг урих хүртэл нь хүлээдэг юм.
-Та одоо хэн нэгэнтэй болзож байгаа юу? -Нэг хүнийг хүлээж л байна.
-Тэр хүнийхээ тухай яриач. -Үгүй ээ.
-Яагаад? -Тэр нууцлаг байдалд дуртай, хувийн амьдралаа бусдад дэлгэх дургүй нэгэн. Харин би түүнийг нь хүндэлдэг.
-Тэгвэл би ч бас хүндэлье. Харин нэг л зүйлийг тодруулъя. Тэр бизнес эрхэлдэг үү? -Үгүй.
-Таны нэгэн шүтэн бишрэгч тань хөгжмийн ертөнцөө орхих гэж байгаа гэж мэдээлсэн. -Үгүй дээ. Тэр худал мэдээлэл байна.
-Тэгэхээр дуулсаар байх нь. -Дараалан хоёр кинонд тоглож, “Кино урлаг бол насан туршийн минь мөрөөдөл байсан” гэж хэлснээс үндэслэн тэгж бодсон байх. Би цаашдаа кинонд тоглох бодолтой байгаа боловч дуугаа бүрмөсөн орхиж чадахгүй. Хөгжимд дурлах хүсэл цусанд минь бий шүү дээ. Би тоглолт хийх дуртай. Тиймээс дуулсаар байх болно. Ирэх жил би студид өнжиж, сайхан уран бүтээлээр шүтэн бишрэгчдэдээ бэлэг барих болно.
-Хөгжимт киноны тухайд ямар бодолтой байдаг вэ? -Сайхан санаа байна.
-Таны дуртай зүйлсийн хоршил шүү дээ. -Тийм учраас би бүр ч дуртай тоглох болов уу. Надад хийхийг хүсэж буй, хийхээр төлөвлөсөн олон ажил бий.
-“Мөрөөдлийн охид” киног үзчихээд би тоглох ёстой байсан юм гэсэн бодол танд төрсөн гэж мөрийцөхөд ч бэлэн байна. -Тэр кино надад их таалагдсан шүү. Хэдийгээр би жүжгийг нь үзэж амжаагүй ч, киног нь үзсэн.
-“Таны жинхэнэ төрх” ном тань ирэх оны эхээр худалдаанд гарах гэж байгаа байх аа? -Тийм.
-Нэрийг нь тайлбарлаач. -Хүмүүс надаас “Та хэрхэн жингээ барьдаг вэ. Биеийн галбираа хадгалахын тулд ямар арга хэрэглэдэг вэ” гэж их асуудаг. Харин тэдний асуулт намайг өсвөр насны охин байсан үе рүү минь хүргэчих шиг болдог. Гадаад байдалдаа санаа зовоод л, өдөр шөнөгүй тэр тухай бодоод л…
Мөрөөдөл минь насанд хүрэгчдийг бус өсвөр насны охид, хүүхдүүдийг уриалан дуудаж, тэдэнд үлгэр дуурайл болох байсан. Тиймээс би гадаад үзэмж биш дотоод ертөнцөө хайрлах ухаанд тэднийг сургах гэсэндээ энэ номыг бичсэн.
-Та бага байхдаа махлаг охин байсан байх аа? -Тийм ээ. Миний биеийн галбир гол бэрхшээл минь байсан. Тиймээс жингийн тухай асуудалд би их эмзэг ханддаг байсан.
-Өөрийгөө толинд хараад голдог байв уу? -Толинд харах бүртээ би “Тэрэн шиг болох ёстой, ийм болох ёстой” гэж өөртөө тушаал өгдөг байсан. Өөрийгөө үнэлэх биш өрөөл бусдыг л дээгүүрт тавьдаг байв. Гэхдээ тэгэхэд би их жаахан байсан. “Good Times” кинонд тоглож байх үед би 10 настай байсан. Гэтэл хувцас хариуцаж байсан эмэгтэй цээж рүү минь алгадаж билээ. Энэ нь намайг сайн биш, насанда ахадсан махлаг гэсний дохио мэт санагдсан юм. Өчүүхэн жаахан зүйл ч хүүхдэд нөлөөлдөг юм билээ.
-Харин одоо биеийн галбираа хэрхэн дүгнэдэг болсон бэ. Өөртөө сэтгэл хангалуун байж чадаж байна уу? -Өнөөдрийнх шиг сэтгэл хангалуун байсан удаагүй.
-Жексонынхноос хамгийн хэцүү хүүхэд нь таныг байсан гэлцдэг. -Хамгийн дэггүй нь Рэнди бид хоёр байсан.
-Бас хамгийн бяцхан нь. -Тийм ээ..
-Энэ байдлыг тань танай аав ээж хэрхэн хүлээж авдаг байсан бэ? -Тэд их ядарсан байх даа.
-Юу? -Та есөн хүүхэдтэй, тэдний хоёр нь нялх, тэгээд бас их дэггүй гээд төсөөлөөд үз л дээ.
-Та энэ тухайгаа дурсамж номдоо их дэлгэрэнгүй бичсэн байх аа? -Тэгсэн.
-Амьдралынхаа ямар үеийг дурсаж бичихэд их хэцүү байсан бэ? -Их олон зүйл байсан.
-Заримыг нь сонирхуулаач. -Ингээд ярихад хэцүү гэдэг нь мэдрэгдэхгүй л дээ. Номоо бичиж эхэлж байх үед бүх зүйл амархан хялбар юм шиг санагдаж байлаа. Тухайн үед болсон бүхнийг дурсаж, цааснаа буулгах үед цаг хугацаагаар аялж, тухайн үед төрсөн сэтгэгдэл эргэн сэргэдэг юм билээ. Нэг талаар эмчилгээ болох шиг санагдсан.
-Та өдрийн тэмдэглэл хөтөлдөг үү? -Үгүй. Гэрэл зургийн цомог минь өдрийн тэмдэглэлийг орлочихдог юм.
No comments:
Post a Comment