Өнгөрөгч сарын 16-нд нэвтрүүлгийнхээ төгсгөлийн дугаарыг үзэгчдэд хүргэсэн “Larry King Live” нэвтрүүлгийн хамгийн сонирхолтой ярилцлагуудыг CNN суваг давтан гаргасаар байгаа билээ. Энэ удаад “Өнөөдөр” ихрүүдийн ээж болсон дуучин Селин Дионы ярилцлагыг уншигчдадаа хүргэж байна. Өнгөрөгч оны аравдугаар сарын 23-нд амаржиж, ихэр хөвгүүдтэй болсон тэрбээр хэвлэлийн мэдээллийн хэрэгслээр анх удаа ярилцлага өгч буй нь энэ аж.
-Хөвгүүдийн чинь бие сайн биз дээ? -Тэд сайн. Юу гээч Ларри, гадаа хэдий хүйтэн байгаа ч хөвгүүд минь, бас гэр бүлийн хүний маань хайр халамж намайг огт жиндүүлэхгүй байгаа. Одоо надад өөр юу ч хэрэггүй юм шиг л санагдаж байна.
-Та манай нэвтрүүлэгт өнгөрөгч хоёрдугаар сард оролцсон. Тэр үед дахин хүүхэдтэй болох хүсэлтэй байгаагаа хэлж байсан шүү дээ. Тэгэхээр нэвтрүүлэгт оролцсоны дараахан хөл хүнд болсон байх нь ээ? -Тийм ээ. Рене бид хоёр таван ч удаа үр шилжүүлэн суулгах гэж оролдсон боловч амжилттай болоогүй юм. Эцэст нь бурхан биднийг ивээж ихэр хөвгүүд заяасан. Хийж буй зүйлдээ итгэлтэй байж, уйгагүй зүтгэж, хичээвэл бүтэхгүй зүйл үгүй гэж боддог нэгэн. Том хүү маань 10 нас хүрэх гэж байсан болохоор удаан хугацааны дараа бурхан биднийг ивээж, нэг биш бүр хоёр хүүхэд хайрласан. Тэд минь одоо хоёр сартай ч, өнөөг хэр ихрүүдтэй болсондоо итгэж чаддаггүй.
-Таны Манделатай уулзсан нь хүүгээ Нелсон хэмээн нэрлэхэд хүргэсэн үү? -Тийм ээ, Ларри. Би хоёр жилийн өмнө Өмнөд Африкт аялан тоглолтоор очсон юм. Тэгэхдээ Нелсон Манделатай уулзахсан гэж их хүсэж байлаа. Хүсэл минь ч биелж бид уулзсан. Түүнтэй уулзахаасаа өмнө би Өмнөд Африкийн түүхийг багагүй судалсан байсан л даа. Түүнийг ямар баатарлаг хүн болохыг уншиж мэдсэн байлаа. Тиймээс Нелсон Манделатай нүүр тулан уулзсан минь намайг цочролд оруулчих шиг л болсон. Тухайн үед ээж, Рене, хүү Рене Чарльз маань ч дэргэд байсан. Түүний ямар гайхамшигтай хүн болохыг уулзаж мэдсэн тул бид хүүдээ Нелсон Манделагийн нэрийг хайрлахаар шийдсэн. Эддигийн нэр ч бас их утга учиртай. Эдди Марни гэгч Франц яруу найрагч миний франц дуутай цомгийн дуунуудын шүлгийг бичсэн юм. Тэр бүр Эдит Пиаф, Барбара Стрейсанд зэрэг алдартнуудын дуулсан дууны үгийг бичиж байсан нэгэн.
Бидний амьдралд хоёр баатар бий. Хөвгүүд маань өсөж том болсныхоо дараа хорвоо дээр ийм гайхалтай хүмүүс байдаг юм шүү гэдгийг мэдэж, бахархаасай бас ийм агуу хүмүүстэй амьдай гэдгээ мэдээсэй гэсэндээ бид тэдэнд Эдди, Нелсон гэдэг нэр өгсөн.
-Уг нь та гурван ихэр тээж байсан байх аа? -Тийм ээ. Жирэмсний эхний саруудад би гурван ихэр тээж байсан юм. Гэхдээ хувь тавилан энэ бүгдийг өөрчилсөн. Магадгүй хэвлийд минь бойжиж байсан бяцхан амьтан бусад хоёртоо эсэн мэнд үлдэх боломж үлдээх гэсэндээ өөрийгөө золиосолсон байх. Хүн гэдэг амьтан сонголт хийж, шийдвэр гаргахаас хэзээд татгалздаг шүү дээ. Ялангуяа хөл хүнд эмэгтэй сонголтоосоо эргэж буцахыг хүсдэггүй юм.
Харин эмч нар намайг хүүхдээ алдах бүрт минь “Хүүхдүүд өөрсдөө сонголтоо хийдэг юм. Энэ бол байгалийн шалгуур” гэдэг байлаа. Харин гурван ихрийн нэгийг алдах үед бид чухам ямар шалтгаанаас болоод алдсанаа сайн мэдээгүй. Тэр тухай лавлахыг ч хүсээгүй. Эмч нарын хэлснээр тэр бяцхан амьтны сонголт гэж бодоод л өнгөрсөн.
Гэхдээ л би өнгөрснөө дурсаж, гурав дахь ихрээ үгүйлэхгүй байж чаддаггүй. Хүүхдээ алдсан эх хүн бүрт л ийм мэдрэмж төрдөг болов уу.
-Та цөөнгүй удаа үр шилжүүлэн суулгуулсан боловч амжилт олоогүй. Шантраад шийдвэрээсээ няцах тохиолдол гарч байв уу? -Бид цөөнгүй удаа хүүхэдтэй болох гэж эмнэлэгт хандсан. Зургаа дахь тохиолдол нь амжилттай болсон юм. Тиймээс би үр шилжүүлэн суулгах ажилбар амжилтгүй болох бүрт “Одоо болих цаг нь болсон юм болов уу. Энэ бүхэн хэзээ дуусах юм бол” гэж өөрөөсөө асуудаг байлаа. Гурав дахь удаагаа мэс ажилбарт орсны дараа л надад “Цааш үргэлжлүүлэх шаардлагатай юу” гэх бодол төрж эхэлсэн.
Бид энэ асуултыг өөрсдөөсөө маш олон удаа асуусан. Нэгэнт л бид хүүхэд тээж төрүүлэх ёстой эмэгтэй хүн тул шантрахгүй зүтгээд л байдаг юм билээ. Нэг л өдөр энэ бүхэн төгсгөл болж, би хүссэн үр дүндээ хүрнэ гэсэн итгэл хэзээ ч бөхдөггүй.
-Таныг хөвгүүдтэйгээ хамт авахуулсан зургаа сэтгүүлийн нүүрэнд тавиулаад л хүүхдээр бизнес хийж байна гэж шүүмжлэх нэгэн байхад ихрүүдийн тань зургийг харахыг тэсэж ядан хүлээх сониуч нэгэн ч бий. Та тэдний зургийг хэр олон сэтгүүлд нийтлэх бодолтой байгаа вэ? -Би энэ асуудлыг Ренед даатгачихсан. Юуны өмнө би дэлгээтэй ном шиг хүн гэдгийг хүмүүс сайн мэднэ. Би хувийн амьдрал, уран бүтээл гээд өөрийн ажил болон ахуй амьдралын бүхий л асуудлаа нийтэд дэлгэсээр ирсэн. Энэ бүхэн уран бүтээлээ мэдэрч, мөрөөдлөө биелүүлэхэд минь тус болдог юм. Харин яг хэдэн сэтгүүлд, хэдэн хувь хэвлэхийг Рене шийднэ. Учир нь би түүнд хайртай, итгэдэг. Тэр намайг шоу бизнесийн ертөнцөд амжилт олоход тусалсан хүн төдийгүй, зүрх сэтгэлийн минь орон зайг тэр чигт нь булаан эзэлчихээд байгаа нэгэн. Тиймээс би түүний шийдвэрийг л дагах болно.
-Ихрүүд тань нэг эсийнх үү? -Үгүй ээ. Тэд төрөхдөө өөрсдийн бяцхан ертөнцөөс гарч ирсэн. Гэхдээ л би тэднийг ялгааг төдийлэн сайн олж хараагүй л байна. Ихрүүдийгээ хармагцаа л би дуу алдаж, эртхэн нэр өгдөг байж гэж билээ. Тэгээд нэр өгтөлөө “А”, “В” гэж ялгаж байлаа. Заримдаа аль нь “А” билээ гэж будилах явдал ч гардаг байв. Уг нь тэднийг малгайгаар нь ялгадаг байсан юм. Гэтэл нэг өдөр малгай нь солигдчихоод бяцхан үймээн үүсгэчихсэн.
Биб ч гэлтгүй манайхан бүгд л ихрүүдээ хооронд нь ялгахгүй будилдаг. Биднийг эмнэлгээс гарсны дараахан Рене “Нэр сонгохдоо их ач холбогдол өгөх хэрэгтэй. Тэдний нэрийг сонгоно гэдэг их хариуцлагатай ажил” гэж билээ. Тэгээд долоо хоног өнгөрсний дараа бид суугаад ямар нэр сонгох талаар ярилцсан. Эцэст нь бидний баатрууд болох Нелсон, Эдди нарын нэрийг өгөхөөр шийдсэн дээ.
-Та унтаж амарч чадаж байна уу? -Сайн унтаж амарч амжилгүй удаж байна шүү. Мэдээж огт амрахгүйгээр тэднийгээ арчилна гэдэг байж боломгүй зүйл л дээ. Ихрүүдээ хоёр цаг тутам хөхүүлдэг юм. Тиймээс сайн унтаж амрах цаг гардаггүй. Тэр хоёр цагт хоолоо идэх үү, шүршүүрт орох уу, унтаж амрах уу гээд л олон асуудал гарч ирнэ. Тиймээс зарим шөнө 25 минут дугхийх нь ч бий.
Гэхдээ л энэ өөрчлөлт надад сайхан санагдаж байна. Өдөржин унтлагын хувцастай холхиж, унтаж амрах завгүй яваа ч энэ байдалдаа би сэтгэл хангалуун байгаа.
-Рене Чарльз дүү нартаа хэр дасаж байна вэ? -Биднээс хүн бүр л ингэж асуудаг юм. Хүмүүс Рене Чарльзыг “Бурхан минь, миний дүү нар. Ээж ээ, би тэднийг тэвэрч болох уу” гээд л шалгааж байгаа гэж боддог шиг байгаа юм. Үнэндээ тэр энэ байдалд дасаагүй л байна. Одоогоор түүний харж байгаа зүйл бол ээж нь өдөр шөнөгүй ихрүүдтэй зууралдаад,сэрэхдээ ч, унтахдаа ч тэдэнтэй хамт. Тэд уйлахаас өөр зүйл хийдэггүй гэсэн ойлголттой байгаа.
Гэхдээ л Рене Чарльз нүүрээ элдвээр хувирган дүү нараа инээлгэхийг хичээдэг. Тэр бүрт нь би “Дүү нар нь одоо л өнгө ялгаж сурч байгаа” хэмээн тайлбарлаж өгдөг юм. Рене Чарльз дүү нартайгаа хамт тоглохыг л тэсэн ядан хүлээдэг байх. Одоогоор ихрүүд бэйсболл тоглож чадахгүй ч тун удахгүй ахтайгаа хамт тоглодог болно. Энэ л Рене Чарльзын сонирхлыг илүү их татаж байгаа. Гэхдээ тэр дүү нартаа анхаарал халамж тавихаа мартдаггүй. “Ээж ээ, ихрүүд зүгээр биз” гэж асууна. Хооронд нь сайн ялгадаг.
-Таны аялан тоглолт хийсэн газруудаас хамгийн сонирхолтой, бас биед амар нь Вегаст болсон байх. Тийм үү? -Бусад хотод хийсэн тоглолтоос тэс өөр байсан шүү. Үзэгчдийн эрч хүч, хүлээж авах уур амьсгал нь өөр. Дэлхийг тойрон аялж байх үед цагийн зөрүү их ядраадаг. Түүнээс гадна өмнө очиж байгаагүй газар, цоо шинэ орчинд хэдэн өдөр амьдарч, өдрийн дийлэнхийг онгоцонд өнгөрөөж, өглөө хаана байгаагаа ч сайн санахгүй сэрнэ гэдэг хэцүү шүү. Энэ бүхэн хүнийг их ядраадаг юм билээ.
Хамт олныхоо хичээл зүтгэлээр л би аялан тоглолтоо амжилттай дуусгаж чадсан. Гэхдээ аялан тоглолт дэлхий ертөнцтэй танилцах боломж олгодгоороо бусад тоглолтоос давуу. Тиймээс би надтай хамт аялсан ээж, хүүгээрээ бахархдаг юм. Тэд цоо шинэ ертөнц, шинэ амьдралтай танилцахын зэрэгцээ сафари, алдартай музейгээр аялаад амжсан. Тиймээс энэ аялал бидэнд олон арван шинэ боломж, баяр хөөр бэлэглэсэн гэж хэлж болно.
-Одоогоос 30 жилийн өмнө Жон Леннон таалал төгссөн. Та түүнийг болон “Битлз”-ийнхнийг хэрхэн дүгнэдэг вэ? -Ямар гайхалтай хамтлаг, ямар агуу уран бүтээлч вэ гэж боддог. Харамсалтай нь тэр 30 жилийн өмнө бусдад хорлогдсон. Түүний ямар агуу болохыг өнгөрснөөс нь 30 жилийн дараа та бид хоёр, бас би гэр бүлийн хүнтэйгээ ярилцаад сууж байгаагаас харахад л тодорхой. Түүнийг нас барах үед би 12 настай жаахан охин байсан. Гэхдээ л түүний гайхалтай уран бүтээлүүдийг манай ах эгч нар, нөхөр маань бишрэн сонсдог. Би “Битлз”-ийнхнээс суралцдаг. Түүний 40 жилийн өмнө бүтээсэн “Imagine” нэртэй сайхан дууг би өнөөдөр дуулах гэж байгаа. Хэдийгээр Жон Леннон таалал төгсөөд 30 жил болсон ч одоо ч, хойшид ч бидний зүрх сэтгэлд оршсоор байх болно.
No comments:
Post a Comment