-“Fighting” буюу дүрэмгүй зодоон хэмээдэг спортын төрлийн тухай монголчууд төдийлэн мэдэхгүй. Үнэхээр тамирчид дүрэмгүй тулалддаг хэрэг үү?
-Үгүй ээ. Мэдээж өөрийн гэсэн дүрэмтэй. Бокс, жүдо, самбо, чөлөөт бөхийг хослуулсан спорт гэж ойлгож болно. Босоо болон хэвтээ гээд аль ч байрлалаас тулалдаж болдог. Гэхдээ нимгэн бээлийтэй тулалддаг тул тамирчид бэртэл гэмтэл авах нь их.
-Яагаад заавал энэ төрлийг сонгосон юм бэ?
-Би багаасаа спортоор хичээллэдэг байлаа. Жүдогоор хичээллэдэг байхад прореслингийн дасгалжуулагч Ёшида багш тамирчид сонгон шалгаруулж, клубтээ авахаар Монголд ирсэн юм. Түүнд нь шалгуулж тэнцээд, 2007 онд Японд очиж байлаа. Прореслингийн спортоор гурван жил хичээллэсэн. Харамсалтай нь жил гаруйн өмнө клуб маань татан буугдаад, дүрэмгүй зодоон руу “урвасан”.
-Энэ хугацаанд нийт хэдэн удаа тулалдав?
-Гурван удаа. Нэг ялагдаж, хоёр ялсан. Уг нь гуравдугаар сарын 11-нд английн тамирчинтай тулалдах ёстой байсан юм. Тэмцээн болох хот руу явахаар ачаа тээшээ бэлдээд гэрээсээ гартал газар хөдөлсөн. Тоглолт Токто хотод болох байсан тул тодорхойгүй хугацаагаар хойшлоод байгаа.
-Тэгээд л нутагтаа ирэв үү?
-Тийм ээ. Ямар ч байсан ойрын хэдэн сардаа тулаан болохгүй тул дасгалжуулагч багшаасаа чөлөө аваад, амрахаар гэртээ ирээд байна.
-Уг нь английн тамирчин Японд оччихсон байсан уу?
-Тулаан болохоос нэг өдрийн өмнө ирээд, жингээ үзүүлэн бүх бэлтгэлээ хангачихсан байсан.
-Харин та тэмцээн болох газраа очсон уу, эсвэл зам нь эвдэрчихсэн байв уу?
-Үгүй ээ. Угаасаа клуб рүү галт тэргээр очих ёстой байсан юм. Цаг гаруй галт тэрэг хүлээж зогссон боловч ирээгүй. Тэгээд л “Би очиж чадахгүй байгаа юм чинь үзэгчид яаж очих билээ дээ” гэж бодоод буцсан.
-Тэмцээн хойшилсныг хэрхэн мэдсэн бэ. Зохион байгуулагчид нь утсаар мэдэгдсэн үү?
-Үгүй ээ. Тэр өдөр интернэтээс бусад харилцаа холбооны бүх шугам тасарсан.
-Японд дүрэмгүй зодоон хэр хөгжсөн байдаг вэ?
-Баруунаас тэр дундаа Америкаас гаралтай тул Америкт бол харьцангуй өндөр түвшинд хөгжчихсөн. Тамирчин эмэгтэйчүүд нь гэхэд л эр хүнээс огт ялгарахгүй бие бялдартай болсон байх жишээтэй. Ер нь дэлхий дахинд энэ спорт хоёр туйлдаа хүрчихсэн. Японд дөнгөж хөгжиж эхэлж байхад Америкт хөгжил нь туйлдаа хүрчихсэн. Нэг ёсондоо хөгжлийн хоёр заагт байна гэсэн үг. Тиймээс сүүлийн үед аваргуудтай ч ана мана үзэлцчихдэг, эхлэн суралцагчдад дийлээд байдаггүй дунд түвшний хөгжилтэй тамирчдыг бэлтгэх бодлого баримталж байна. Үүний нэг жишээ нь Английн хоёр тамирчин Японд ирж, тулалдах болсон явдал.
-Японд болдог дүрэмгүй зодооны тэмцээнийг клубүүд нь зохион байгуулдаг уу?
-Ер нь ихэвчлэн хувийн компаниуд зохион байгуулдаг юм. Харин сая цуцлагдсан тэмцээнийг Японд ганц байдаг эмэгтэйчүүдийн fighting-ийн клуб зохион байгуулсан.
-Тэмцээнд оролцох тамирчдаа хэрхэн сонгож авдаг юм бэ. Ер нь Японд энэ төрлийн спортоор хичээлэдэг хэдэн эмэгтэй байдаг бол?
-Нарийн тоог нь би сайн мэдэхгүй. Намайг бэлтгэл хийхээр ойролцоох клубт очих үед 20 гаруй эмэгтэй тамирчин ирж, хамт бэлтгэл хийдэг. Тиймээс багагүй тоо гарах байх гэж бодож байна. Тэднээс тэмцээнд оролцох тамирчдаа тухайн зохион байгуулагчид нь өөрсдөө сонгодог.
-Тамирчдаа сонгохдоо юуг нь шалгуур болгодог вэ?
-Тухай байгууллага багагүй хөрөнгө гаргаж, гадаадын тамирчдыг урьж авчирч байгаа тул зардлаа нөхөх хэрэгтэй болно. Үүний тулд мэдээж үзэгчдэд сонирхолтой, үзүүштэй тулаан үзүүлэх хэрэгтэй. Тиймээс хэр сонирхолтой тоглолт үзүүлэх вэ гэдгийг нь голчлон шалгуур болгодог.
-Тэгэхээр дүрэмгүй зодоон прореслинг шиг бага зэрэг шоу маягтай байх нь ээ?
-Үгүй ээ. Прореслингийн 50 хувь нь зодоон, 50 хувь нь үзүүлбэр байдаг. Харин fighting бол ямар ч үзүүлбэргүй жинхэнэ тулаан.
-Тэгэхээр эмэгтэй тамирчид бие биенээ жинхнээсээ цохиж, зоддог гэсэн үг үү. Анхны тулаанд хэр сэтгэл өвдөж байв. Адилхан бүсгүй хүнийг цохих хэцүү биз дээ?
-Анхны тулаанд өрсөлдөгчөө өрөвдөөд цохиж ч чадаагүй. Тэгсээр байгаад л ялагдсан. Тэгээд өөртөө их урам хугарч, сэтгэлээр унаж байлаа.
-Энэ спортыг сонгосондоо юу?
-Үгүй ээ. Нэгэнт л шийдвэр гаргасан атал өрөвч сэтгэлээсээ болоод ялагдсандаа их гутарсан. Хэдийгээр би өрсөлдөгчөө өрөвдөн гар хүрч чадахгүй ч, тэр хүн намайг боломж гарвал цохихыг л хүсэж байгаа. Ялагдсаныхаа дараа л энэ спортоор хичээллэж байгаа хүн дэвжээн дээр гармагц өрөвч зангаа ор тас мартах хэрэгтэй юм байна гэдгийг ойлгосон.
-Тэгээд дараагийн тулаандаа өрөвч зангаа ор тас мартаад амжилт гаргаж чадсан уу?
-Чадсан. Өрсөлдөгчөө эхний хоёр раундад гурван удаа накаутад оруулсан. Эмэгтэй хүний хувьд гурван удаа дараалан накаутад орно гэдэг хүнд. Тиймээс тэр тулааны дараа өрсөлдөгч маань зодог тайлж байлаа.
-Бэртэл гэмтэл авах нь магадлал өндөр энэ спортоор хичээллэх хэцүү биш үү. Шийдвэр гаргахдаа хэр халширч байв?
-Анх энэ спортоор хичээллэхээр шийдэхдээ огт халширч, эргэлзээгүй. Энэ спортоор хичээллэх боломж өмнө нь хоёр гурван удаа олдож байсан боловч эрс шийдвэр гаргаж чадахгүй яваад байсан юм. Гэтэл прореслингийн клуб татан буугдсаны дараа үдэлтийн үдэшлэг хийх үед ирсэн зочдын нэг нь намайг дүрэмгүй зодоонд хүч үзэх санал тавьсан. Тэгээд л хэд хоногийн дараа очиж шалгуулаад, амжилт гаргах магадлалтай юм гэсэн дасгалжуулагчийнхаа үгэнд урамшиж, эргэлт буцалтгүй шийдсэн дээ.
-Монголчууд эмэгтэйчүүдийг зодоон байтугай жүдо, самбогоор хичээллүүлэх дургүй байдаг шүү дээ. Энэ шийдвэрийг тань танай гэр бүлийнхэн хэрхэн хүлээж авсан бэ?
-Дагсалжуулагчдаа шалгуулсны дараа гаргасан шийдвэрийнхээ тухай аавдаа утсаар дуулгасан. Өмнө нь хоёр ч удаа аавдаа дүрэмгүй зодооны тухай хэлж байсан юм. Тэр бүрт аав “Эмэгтэй хүн ийм хүнд спортоор хичээллээд дэмий юм биш үү” гэдэг байлаа. Харин намайг эрс шийдвэр гаргасныг сонсоод “Өөрөө л мэд” гэсэн.
Би энэ спортод зөвхөн өөрийнхөө хүч чадлыг сорих биш, эрчүүд сүмочдоор нь монголчуудыг дүгнэх болсон Япончуудын сэтгэлгээг өөрчлөх гэж л орсон. Монгол эмэгтэйчүүд ч тэсвэр хатуужилтай, хүчирхэг болохыг ойлгуулах нь миний бас нэг зорилго.
-Хэдий хүртэл дүрэмгүй зодооноор хичээллэх бодолтой байна вэ?
-Энэ тарлийн спортоор хичээллэдэг тамирчид харьцангуй эрт зодог тайлдаг. Японд гуч гарсан хэрнээ зодолдоод явж байгаа тамирчид байдаг л даа. Гэхдээ амжилт олох магадлал бага. Би одоо 25 настай. Тэгэхээр гурав дөрвөн жил бүх хүчээ дайчлах шаардлагатай гэсэн үг.
-Есүй одоо ямар нэг клубт харьяалагдаж байна уу?
-Одоогоор харьяалагдсан клуб байхгүй.
-Тэгээд тулаанд хэрхэн сонгогддог вэ?
-Зохион байгуулагчид өөрсдөө тамирчдаа сонгодог гэж өмнө нь хэлж байсан. Тэд өөрсдөө ямар тамирчин хамгийн сонирхолтой тулаан үзүүлж байгааг хараад товлочихсон байдаг. Тэгээд л дасгалжуулагчид маань саналаа хэлж, тулаанд оролцуулдаг. Ер нь манай дасгалжуулагч л миний тулааныг зохицуулдаг даа. Гэхдээ сүүлийн нэг жилд над шиг гурван тулаанд дараалан орсон эмэгтэй тамирчин байхгүй байх шүү.
-Ямар нэгэн клубт харьяалагддаггүй болохоор санхүүгийн асуудлаа хэрхэн зохицуулж байна вэ?
-Өглөө нь бэлтгэлдээ яваад, үдээс хойш ажил хийгээд л болгодог. Байр, хоол болон тэмцээнд оролцоход зарцуулах мөнгөө олохын тулд үдээс хойшхи бэлтгэлээ таслаад ажил хийж байгаа.
-Ажил хийхээр бэлтгэлийн цагаас хумслаад амжилтаас чинь хойш нь чангаах юм биш үү?
-Мэдээж хойш чангааж байгаа. Хоёр жилд үзүүлэх байсан амжилтаа дөрвөн жилд гаргах гэх ч юм уу хугацаа нь хоёр дахин сунаад байх шиг санагдсан.
-Японд хүчээ авч байгаа спортод эх орныхоо нэрийг гарган амжилттай яваа тамирчныг дэмжих Монгол компаниуд алга уу?
-Танил тал байхгүй болохоор энэ талаар хөөцөлдөж амжаагүй л байна. Уг нь ивээн тэтгэгчтэй болчихвол ажилд сатаарахгүй зөвхөн бэлтгэлдээ анхаарлаа хандуулаад байвал гаргах амжилт ч илүү сайжрах байх.
No comments:
Post a Comment