Опра Уинфри: Алдар хүнд бол өнөөдрийн өндөрлөгт намайг хүргэсэн тээврийн хэрэгсэл

Ярилцлагын хаан хэмээгддэг Ларри Кинг нэвтрүүлгээ хаах болсон тухай мэдээлэл дэлхий өнцөг булан бүрт суугаа үзэгчдийн анхаарлыг татаж, чихийг сортойлгосон. Энэ мэдээлэлтэй давхцан Ларри Кинг цаашид өөр нэвтрүүлэг бэлтгэх үү, эсвэл өөр салбарт хүч үзэх үү гэх мэт олон арван асуудал урган гарсны нэг нь “CNN” телевиз дэх түүний орой зайг хэн нөхөх бол гэсэн асуулт. Эртнээс хаалтын ёслолд бэлтгэж байсан тус телевиз болон нэрт сэтгүүлч Ларри Кинг нар ч тэр даруй Пирс Морганы шоугаар үргэлжлүүлэх болсноо зарласан цаг саяхан. Тэгвэл Пирс Морганы шоу өнгөрөгч нэгдүгээр сараас CNN сувгаар цацагдсан билээ. Түүний анхны зочин нь тэрбумтан хатагтай Опра Уинфри.
(Бичлэг) Опра Уинфри: CNN-ийн удирдлагууд Пирс Морганыг надад тун сайн сэтгүүлч, ярилцлагын мастер хэмээн танилцуулсан. Түүний ямар чадварлаг ярилцагч болохыг мэдэхийг тэсэж ядан хүлээж байна.
Пирс Морган: Шинэхэн нэвтрүүлгийнхээ анхны зочныг сонгохын тулд отгхон ч толгойгоо өвтгөөгүй. Мэдээж тэр хүн баян, нөлөө бүхий атал чадварлаг, олны анхаарлыг хамгийн их татдаг хүн байх ёстой. Харин тийм хүн миний мэдэхээр ганцхан бий. -Би Морганыг зочноо уйлтал нь ярилцаж чадварлаг хүн гэж сонссон. Гэхдээ намайг арай ч уйлуулахгүй байх.
-Опрагийн зочдоосоо асуух дуртай “Та ямар үед 100 хувь өөртөө итгэлтэй байж чаддаг вэ?” гэсэн асуултаар ярилцлагаа эхэлье. -Үдэшлэгт өөртөө зохисон чамин даашинзтай очих үедээ л… (инээв)
-Танд толгой өндийх завгүй ажилтай байх өдөр олон тохиодог уу. Би Опрагийн нэг өдөр хэрхэн өнгөрдөг болохыг зураглах гэсэн юм л даа. Өглөө сэртэл ямар ч хүч тэнхээгүй болсон хэрнээ “Би чинь Опра Уинфри шүү дээ. Заавал ажиллах ёстой” гээд босож байсан удаа бий юү? -“Би чинь Опра Уинфри шүү дээ” гэж хэлж үзээгүй. Харин толгой өндийх завгүй ажилтай байсан үе бий. Нэгдүгээр сарын нэгэнд манай телевиз нээлтээ хийсэн. Тиймээс ганцхан би ч биш, манай хамт олон бүхэлдээ тийм л байдалтай хэдэн сарыг өнгөрөөсөн. Тэгэхэд л телевиз авч явна гэдэг ямар хүнд хэцүү ажил болохыг биеэрээ мэдэрсэн. Нээлтээ бид Лос-Анжелест хүлээж байгаад үзсэн. Телевизийнхээ бэлгэ тэмдгийг, дараа нь өөрийнхөө мэндчилгээ болгон үг хэлж байгааг хараад л зогсож байлаа. Тэр үед өөрийн эрхгүй нулимс дуслуулсан.
-Тийм үү? -Тийм ээ. Гэхдээ энэ удаа бол уйлахгүй шүү. (инээв)
-Бидэнд ядаж хэдхэн дусал нулимс харуулчих л даа. Та хэдэн хүнд бүрэн төгс итгэдэг вэ? -Тав.
-Хэнд? -Би нэрийг нь дуудмааргүй байна.
-Тэгвэл би тааж болох уу. Нэг нь лав Гэйл байх, тийм үү? -Мэдээж тийм.
-Нөгөө нь Стедман байх. -Тийм ээ.
-Би таны амьдралыг төдийлэн сайн мэдэхгүй болохоор ингэж шалгаагаад байна л даа. Гэйл, Стедман нарын тухай л бид мэдэж байхад хангалттай гэж та бодож байна уу? -Тэр нь зүйтэй болов уу. Би ямар ч нөхцөлөөс үл хамааран бүрэн итгэдэг, ойр дотнын тав юм уу зургаан л хүнтэй. Гэхдээ би тэднийхээ тухай төдийлэн сайн мэдэхгүй учир энд танилцуулж чадахгүй нь. “Мэдэж байгаа бүхэн минь намайг нүцгэлж орхидог” гэх сайхан үг бий шүү дээ. Тэд миний хувьд тун чухал хүмүүс учир би нууц бүхнийг нь мэдэх гэж улайрдаггүй.
-Таны тухай миний мэдэх цорын ганц зүйл бол таны гар бие оролцсон бүхэн хит болдог. -Үгүй дээ. Энэ бол ташаа ойлголт. Миний ажил цаг үргэлж бүтэж, хийсэн бүхэн минь хит болж байгаагүйг гэрчлэх баримт би чамд хэдийг ч хэлж өгч чадна шүү.
-Та “OWN” телевизээ амжилт олохгүй байх вий гэж бодож байсан уу? -Та тоглоод байна уу? “Энэ ч бүтэхгүй дээ” гэж бодсон хэрнээ эрсдлийг үл хайхран шийдвэр гаргаж байсан удаа надад байхгүй ээ, Пирс.
-Та америк хүний хүрч болох оргилд хэдийнэ гарсан. Танд язгууртан болчихсон юм шиг сэтгэгдэл төрдөг үү. Алдар нэртэй байх танд таалагддаг уу? -Өдөөн хатгасан сайхан асуулт байна. Би бүр ийм асуулт тавьсаны чинь төлөө шагнамаар байна шүү. Гэхдээ л би чамд “Надад нэртэй хүндтэй байх таалагддаг” хэмээх хүсэж байгаа хариултыг чинь өгөхгүй ээ.
Үнэндээ бол надад огт таалагддаггүй. Нэр хүнд гэдэг даалгавар, ачаа л нэмдэг. Чи туулж өнгөрүүлсэн амьдралыг минь мэдэхгүй учир намайг цөөн үгээр тодорхойлж чадахгүй. Би 1954 онд Миссиссиппи гэх арьс өнгөөр ялгаварлах үзэл хамгийн хүчтэй нөлөөлдөг мужид төрсөн нэгэн.
Гэсэн ч өнөөдөр чиний нэвтрүүлгийн анхны зочин болон өмнөөс чинь хараад, асуултад чинь хариулан сууж байна. Энэ хүртэл би маш урт зам туулж, замын турш зогсолтгүй хөдөлмөрлөн, бас тэмцэж ирсэн. Одоо надад байгаа бүхэн Опра Уинфри гэх бие хүнээс ч цар хүрээ, ач холбогдлын хувьд далайцтай болсон. Харин алдар хүнд бол энэ тавцан намайг авчирсан тээврийн хэрэгсэл юм.
-Австралид хийсэн аяллынхаа тухай яриач. -Австралид байхдаа би нээлттэй байх, өөрийгөө болон бусдыг хайрлах ухаанд суралцсан. Хүн байна гэдгийн утга учрыг би тэнд л ойлгосон. Өмнө нь тийм мэдрэмжийг хэзээ ч амсаж байгаагүй.
-Крикет цохих нь танд тийм сэтгэгдэл төрүүлсэн байх нь ээ? -Тэр чинь хайраас тэс өөр ойлголт шүү дээ.
-Харин ч тэр чинь жинхэнэ хайр юм биш үү. Австрали хүн бүрийн хамгийн хайртай спорт нь крикет. -Би тэр тухай бол ярихгүй ээ. (инээв)
-Та крикетэд дургүй юм уу? -Үгүй л дээ. Гэхдээ би огт өөр зүйлийн тухай ярьж байна шүү дээ.
-Та хэр ширүүн дарга вэ? -Би тийм ч хатуу чанга хүн биш.
-Та хамгийн сайн нэвтрүүлэг бэлдэхийг ажилчдаасаа хүсдэг байх. Одоо бүр өөрийн телевизтэй болчихлоо. Бүхэл бүтэн телевиз авч яваа болохоор чанга, ширүүн байхгүй бол болохгүй шүү дээ. -Хатуу байх шалтгаан үнэндээ байхгүй. Гэхдээ таны “хатуу” гэдэг ойлголт ямар болохыг би сайн мэдэхгүй шүү дээ.
-Хатуу гэхээр таныг ажилчид руугаа хашгирдаг гэдэг утгаар хэлээгүй юм шүү. Би таныг тийм араншинтай хүн гэж бодохгүй байна. -Би хэзээ ч хэн нэгэн рүү хашгирч, зандарч байгаагүй.
-Гэхдээ л та хийж буй бүхнээ төгс болгох гэж хичээгчдийн нэг гэдэгт би мөрийцөхөд ч бэлэн байна. -Би бүхнийг төгс хийх гэж улайрдаггүй. Бас хэн нэгэн рүү хашгачдаггүй. Бусдыг ч тэгж хашгачихыг зөвшөөрдөггүй. Учир нь тийм байдал ажлын идэвх бууруулахаас цаашгүй байдаг юм. Би эрч хүчээ алдахгүй, хэрэгтэй зүйлдээ зүй зохистой зарцуулахыг л хичээдэг. Бусдыг ч бас тийм байлгахыг хичээдэг.
-Нэгэн бичлэгийн дараа бид Опрагийн амьдралын хамгийн таагүй үеийн талаар ярилцах болно. (Бичлэг) Опра Уинфри: 14 настай байхдаа “Амьдрал ингээд л дуусаж дээ” гэж боддог байлаа.
-Та нөхөрт гараагүй. Гэхдээ Стедмантай сүй тавьж байсан байх аа. Гэрлэлт тань бүтэлтэй болно гэж бодоогүй хэрэг үү? -Стедманы тухай ярьж цагаа үрэх хэрэггүй дээ.
-Стедманыг таны хувьд хамгийн эрхэм хүн гэж хэлж болох уу? -Магадгүй ээ.
-Та яагаад түүний тухай ярьвал цаг үрсэн дэмий яриа болно гэж бодож байгаа юм бэ? -Би тэр тухай тодорхой зүйл ярихгүй учраас тэр. Пирс чи надаас “Яагаад хүнтэй сууддаггүй юм бэ? Гэрлэлт чиний хувьд хэр чухал вэ?” гэж асуухыг хүсэж байгаа биз дээ. Энэ чинь улиг болсон яриа шүү дээ. Би хэзээ ч нөхөрт гарахгүй.
-Ямар ч эргэлзээгүйгээр үү? -Би гэрлэхийн төлөө төрсөн хүн биш.
-Гэхдээ танд хуримын даашинз өмсөн, сүмд ёслол хийх тухай хэзээ ч бодогдож байгаагүй гэж үү? -Хүмүүс яагаад бие биетэйгээ гэрлэдгийг чи мэдэх үү. Тэд зүгээр л сайхан даашинз өмсөн, аварга бялуу зүсэж, үдэшлэгийн гол баатар болохыг хүссэндээ л энэ утгагүй үйлдлийг хийдэг юм шүү дээ. (инээв)
-Та 14 настай байхдаа хүүхдээ алдсан гэдэг. Энэ тухай өмнө нь дэлгэрэнгүй ярьж байсан боловч би энэ асуултыг заавал асуумаар санагдлаа. “Хэрэв хүүхэд минь эсэн мэнд байсан бол” гэсэн бодол танд төрдөг үү? -Үгүй дээ. Би ердөө л 14 настай байсан учир хүүхдээ алдсан хэдий ч огт гашуудаж, гуниглаагүй. Би хүүхдээ төрүүлэхээсээ өмнө амиа хорлоно гэж боддог байсан юм.
-Тийм үү? -Ээж минь намайг энд байж болохгүй гэсэн учир хөл хүнд болсныхоо дараахан би Нэшвиллд байдаг аавынх руугаа нүүсэн.
-Давхар биетэй болсон тухайгаа та аавдаа хэлсэн үү? -Үгүй ээ. Би түүнээс нуучихсан. Би түүнээс бүх зүйлийг нуусан. Аав минь галынхаа өрөөнд надад 22 цагаса хойш гадагш гарч болохгүй гэх мэт дүрэм журам ярихаас өөрөөр надтай харилцдаггүй байсан учир тэр. Тэр бүр надад бутач хүүхэд гаргаж гэр бүлийн минь нэр хүндийг гутаав аа гэж анхааруулж байсан юм. Харин тэр үед би хэдийнэ хөл хүнд болчихсон байв. Тиймээс шууд л өөрийгөө хороохоор шийдсэн хэрэг.
-Та амиа хорлох оролдлого хийж байсан уу? -Үгүй ээ. Угаалгын нунтаг идэх гэж мэт тэнэг үйлдэл хийж байсан. Харин хүүхэд минь зулбахад, надад хоёр дахь боломж олдлоо гэдгийг би ухаарсан.
Тэгээд сургуульдаа эргэн орж, энэ тухай хэнд ч мэдэгдээгүй.

Трампынхны үнэ цэнэ

“Тэрбумтнуудаас хамгийн сэргэлэн, нөлөө бүхий, бас хамгийн цуутай нь Трамп. Түүнд хэдэн тэрбумаар тоологдох хөрөнгө төдийгүй, сайхан эхнэр, сайн үр хүүхдүүд заяасан тул төгс амьдралыг цогцлоосон хүн гэж дүгнэхэд ч хол зөрөхгүй”. “The Oprah” шоу нэвтрүүлэгт Трампынхан оролцсоны дараа түүнийг ийн тодорхойлжээ.

Тэнгэр баганадсан өндөр барилгууд түүгээр овоглож, харин Трамп гэр бүлийнхний хамт “Боинг 727”-гоо хөлөглөн дэлхий тойрон аялсаар л… “Боинг”-той анхны аялал нь Чикаго руу хийсэн нислэг байсан гэдэг. Тэрбээр эхнэр Меланиагийн болон таван хүүхдийн хамт телевизийн нэвтрүүлэгт ярилцлага өгөхөөр суман цагаа хөлөгтөө суусан нь тэр аж.
Дональд 1977 онд өрх толгойлж, Олимпын медальт цаначин Иванатай гэрлэжээ. Тэд бага Дональд, Иванка, Эрик гэсэн гурван хүүхэд төрүүлж, өсгөн 15 жил хамт амьдрасны эцэст 1992 онд сүр дуулиантай хоёр тийш болсон. Дональд тийм ч олон жил гоонь эр явж, хөрөнгөнд дуртай бүсгүйчүүдийн анхаарлыг татсангүй. Анхны эхнэрээсээ албан ёсоор салснаас жилийн дараа Марла Маплес хэмээх бүсгүйтэй гэрлэж, Тиффани гэх охинтой болов. Гэхдээ эл гэрлэлт ч бас аз жаргалтайгаар төгсөж чадаагүй юм. Тэд 1999 онд гэрлэлтээ цуцлуулжээ.
Улмаар 2005 онд тэр Словян гаралтай загвар өмсөгч Меланиа Кнаусстай гэрлэж, Баррон нэртэй хүүтэй болов.
Харин тэр Опрагийн нэвтүүлгийн тайзнаа гэргийн Меланиа болон Баррон, Тиффани, Иванка, Эрик, баг Дональд болон бэр Ванесса болон ач Кай, Дональд нарын хамт хүрэлцэн ирсэн юм.
Гэр бүлсэг эрийн нэвтрүүлгийн студид зочилсон даруйдаа хэлсэн үг нь “Би муу нөхөр байж болоно л доо. Гэхдээ цаг үргэлж л сайн аав байсан, байсаар ч байх болно. Би гэр бүлдээ хайртай”.
Тэрбээр үр хүүхэд нь ажил хэргийг нь амжилттай авч яваасай гэсэн цорын ганц хүсэлтэй тухайгаа “Би өнгөрсөн хугацаанд сайн ажилласан. Харин тэр ажлыг хүүхдүүд маань амжилттай авч яваасай гэж л хүсэж байна. Тэд минь ажлаа шат ахиулж, амьдралаасаа баяр баяслыг олж байвал миний зорьсон хэрэг бүтэх нь тэр” гэлээ.
Тэр гурав дахь гэрлэлтээ өмнөх хоёртой адилгүй, тун онцгой хэмээсэн. “Бид их сайхан харилцаатай байдаг гэж бодож байна. Магадгүй сайхан гэдэг үг ч багадах байх. Гайхалтай гэвэл илүү нийцнэ” гэж нэмж өгүүлэв.
“Тэрбумтантай гэрлэж, Трамп гэх алдартай овог авахыг хүсэж буй зуу зуун бүсгүй бий. Харин Трамп гэх үнэ цэнэтэй нэрээр овоглуулснаар амьдрал чинь хэрхэн өөрчлөгдсөн бэ” гэсэн Опрагийн асуултад Меланиа “Гэрлэхээс өмнө ямар хүн байсан яг тэр хэвээрээ байгаагаа. Би үргэлж өөрийнхөөрөө байж ирсэн. Миний овог хэрхэн өөрчлөгдөх нь чухал биш. Гол нь Меланиа гэдэг хүн хэн бэ гэдэг нь чухал” гэж хариулсан.
Өнгөрсөн зургаан жилийн турш Меланиа олон зүйлд суралцаж, тэр хэрээр нөхрөө ч ихэд хүндэлдэг болсон тухайгаа “Дональдын гэргийн байхын тулд тун ухаалаг, хэрсүү байх хэрэгтэй. Бас өөрийн гэсэн орой зайг үүсгэж, бие даасан байх нь чухал” гэв.
Мэдэээж Меланиатай гэрлэснээр Дональд цоо шинэ амьдралыг босгох шаардлагатай болж. Огт өөр хөрсөнд бүрэлдэн тогтсон хоёр гэр бүлийг зохицуулан нэгэн цул болгоно гэдэг амаргүй. Харин Дональдын хувьд энэ ажил тийм ч хүнд байгаагүй гэдэг. Түүнчлэн энэ ажилд эхнэр нь чухал үүрэг гүйцэтгэсэн болохыг “Меланиагийн хувьд гэр бүлээ төлөвшүүлэх ажил бүр ч хялбар байсан болов уу. Учир нь тэр минь их ухаалаг, амьдралыг сайн мэддэг хүн. Тиймээс хүүхдүүдээ дотносуулах ажлыг тэр л гардаж гүйцэтгэсэн” хэмээн тайлбарлав.
Иванка, бага Дональд, Эрик нар түүний хүүхдүүд төдийгүй ажилтнууд нь. Тэд бүгд Нью-Йорк дахь “Trump Organization”-д ажилладаг.
Тэрбумтны гэр бүлд өсөж торних ямар байсан тухайд бага Дональд “Би бага насаа зүүн Европт өнгөрөөсөн. Чехсловакт өвөө минь амьдардаг байсан учир би байсхийгээд л сараар тэднийх рүү аялдаг байв. Хэдийгээр би аавтай төдийлэн дотно харилцаатай байгаагүй ч түүнийг бас үгүйсгэдэггүй байв. Том болмогцоо Нью-Йоркт амьдрах болсноо ч зөв шийдэл гэж боддог. Энд өсвөр насаа өнгөрүүлсний ачаар л би өнөөдрийн өндөрлөгт хүрсэн” хэмээн дурслаа.
Мэдээж тэрбумтны гэр бүлд өсөж торнихын давуу тал цөөнгүй. Энэ тухайд Эрик “Бид хамгийн сайн гэсэн сургуульд суралцан мэдлэг олж авдаг байв. Сургуулиа төгсмөгц ажиллана. Трампынханд “цаг зав” гэсэн ойлголт байдаггүй. Бидний сурч эсвэл ажиллаж байгаа нь сонин биш. Гол нь цаг завгүй өөрийгөө хөгжүүлэх нь л аавын хувьд тун чухал. Тиймээс би түүнийг гайхалтай сайн эцэг гэж хэлнэ” хэмээв.
Харин Иванка энэ тухайд “Би болон ах дүү нар маань аавын замаар л замнана гэдгийг би бүр бага байхаасаа л мэддэг байсан. Тиймээс хэдий хүүхэд ч гэр бүлийнхээ бизнест гар бие оролцож, түүний сайхныг мэдрэхийг хүсдэг байсан” хэмээн өгүүллээ.
Дональдын хүүхдүүд балчир насаа түүний ажлын өрөөнд өнгөрүүлж. Энэ нь нэг талаар хүүхдүүдтэйгээ аль болох удаан хугацаагаар хамт байх эцгийн хүсэл ч нөгөөтэйгүүр бизнест багаас нь бэлдэж буй холч ухаан байсныг бага Трамп “Юун түрүүнд тэр тун сайн бизнесмен байсан.Тэр бүр биднийг жаахан байхаасаа л энэ ухаанаа хэнд ч анзаарагдамгүйгээр зааж, сургадаг байв. Ажлынх нь өрөөнд биднийг тоглож байх зуур тэр элдэв гэрээ, хэлэлцээр хийж, тэр бүрээс нь бид их зүйлийг сурсан” гэж тайлбарлалаа.
Трамп гэх үнэ цэнэтэй овгийг зүүж явахад хариуцлана тун өндөр. Гэхдээ бага Дональд өөрийн юу чаддагаа нотлох гэж хэзээ ч хичээдэггүй байж. Магадгүй өөртөө дэндүү итгэлтэй байдал нь Трампынхны нэгэн хэв маяг биз.
2009 онд Трамп өөрийн гэр бүлдээ нэгэн шинэ гишүүн хүлээн авсан нь Иванкагийн нөхөр Жейрд Кашнер. Тэдний тансаг хуриманд 500 орчим ойр дотнынхон нь хүрэлцэн ирж, хоёр метр өндөр бялуу хуваан идсэн гэдэг.
Гэр бүлийн амьдралынхаа тухайд Иванка “Түүнтэй байсан өдөр бүхэн өчигдрөөсөө сайхан байдаг. Тиймээс би зөв хүнээ олсон гэдэгтээ итгэлтэй байна” гэсэн юм. Үнэхээр ч тэр амьдралдаа сэтгэл хангалуун байгаа бололтой. Өнгөрөгч нэгдүгээр сард тэр хэвлэлийнхнийг цуглуулж, харилцаагаа шат ахиулсан цаг болсон гэдгийг мэдэгдээд хөл хүнд болсон тухайгаа зарласан. Тэрбумтан Дональд Трампыг “Өвөө” хэмээн дуудах гурав дахь хүүхэд энэ зун мэндлэх бөгөөд одоогоор хүйсийг нь тодорхойлуулаагүй байгаа аж.

Арван жилийн дараа ахин тавьсан “Шөнө дундын бүжиг”

Хотын гудманд хүмүүсийн хөл тасарч, замын гэрлээс өөр ханьгүй нам гүм. Орон сууцны цонхоор анивалзах гэрлийн тоо ч цөөрчээ. Амьд бүхэн хаа нэгтээ дайжин одсон мэт энэ нам гүмд дунд амьдрал ид буцлан байх шөнийн цэнгээний газрууд хаалгаа нээн, хамгаалагчдаар үүд сахиулна. Нийгмийн нэгэн хэсэг болсон шөнийн амьдрал, цэнгээний газруудын далд амьдралыг өгүүлэх “Шөнө дундын бүжиг” өнөөдөр нээлтээ хийнэ.
С.Жаргалсайханы зохиолоор хийсэн эл жүжиг арван жилийн өмнө тайзнаа тавигдаж байсан бол энэ удаа цоо шинэ бүрэлдэхүүн, тавилт, өнгө төрхтэйгөөр үзэгчдэд хүрэх гэж байна.

Залуу насны эрч хүч “амтагдсан” бүтээл

Нэр шигээ тайзны урлагийн ертөнцөд хувьсал хийхийг зорьж яваа залуусын продакшн энэ жил арван нас хүрч буй. Нэгэн аравны түүхээ бичсэн тус хамт олон ойгоо угтаж олон ажил хийхээр төлөвлөсний нэг нь “Шөнө дундын бүжиг”. Дэвшүүлсэн санаа нь өнөөгийн нийгмийн өнгө аяст нийцсэн, үзэгчдийн сэтгэлд хүрэхүйц, хурц өгүүлэмж, үйл явдалтай.
Түүнчлэн анхнаасаа Д.Пүрэвсүрэн, Г.Отгонцэцэг, Д.Одбаяр гэхчлэн залуу жүжигчдийн эрч хүчээр цэнэглэгдэн уран бүтээлээ туурвиж байсан “Хувьсал” продакшныхан энэ удаа ч шинэ жүжигчдийг гол дүрүүдэд тоглуулахаар сонгожээ. Залуусын эрч хүч, цог золбоо, хэмнэлийг тайзнаа гаргаж болохуйц хөдөлгөөний хурд, хэмнэл шаардсан нь ч “Шөнө дундын бүжиг”-ийг сонгох бас нэгэн шалтгаан болсон гэдэг.
“Шөнө дундын бүжиг” жүжгийн бэлтгэл бүр өнгөрөгч оны аравдугаар сард эхэлсэн аж. Олны хэсэгт тоглож буй бүжигчдээс багагүй ур чадвар шаарддагаас тэр. Арван жилийн өмнө мэргэжлийн бүжигчдийг олны хэсэгт тоглуулж байсан бол энэ удаа “Хувьсал” залуус өөрсдөө бүжих нь.


Шинэ багийнхны тавьж буй хуучин жүжиг

Ардын жүжигчин П.Цэрэндагва, гавьяат жүжигчин У.Уранчимэг, жүжигчин Ж.Оюундарь, Г.Эрдэнэбилэг, Н.Ялалт зэрэг туршлагатай жүжигчид гол дүрүүдэд тоглож, ҮДБЭЧ-ын уран бүтээлчид олны хэсэгт бүжиглэн, тус чуулгын найруулагч Н.Болд найруулан тавьж байсан жүжгийн бүрэлдэхүүн тэр чигтээ өөрчлөгдсөн.
Арван жилийн дараа ахин тавьж буй жүжгийн гол дүрүүдэд УДЭТ-ын жүжигчин С.Болд-Эрдэнэ, Г.Отгонцэцэг болон “Хувьсал” продакшны залуу жүжигчин Б.Баярмаа, Б.Оюунбаатар, Л.Амарсайхан нар тоглож, олны хэсэгт мөн л тус продакшны залуу уран бүтээлчид бүжиглэж байна. Харин залуусын армийг УДЭТ-ын найруулагч Ч.Түвшин удирдаж буй. Түүндээ ч сэтгэл хангалуун байгаагаа нуусангүй.
-“Шөнө дундын бүжиг” жүжгийн гол санаа нь юу вэ?
-Жүжгийн зохиолыг арваад жилийн өмнө С.Жаргалсайхан бичсэн. “Хувьсал” продакшныхан эл жүжгийг тоглосон нь үзэгчдийн сэтгэлд ихэд нийцэж, нэр хүнд олсон. Зохиолын хувьд сэтгэл догдлуулж, уран бүтээлчдийг хурцалсан онцлогтой. Харин эл зохиолыг бид арван жилийн дараа ямар гаргалгаагаар тавих вэ, ямар санааг гаргах вэ гэдгийг нэлээд ярилцлаа. Эцэст нь “Хүн төрөлхтний амьдралын утга учир бол аз жаргал. Аз жаргалд хүрэх арга бол эрх чөлөө, харин тэр эрх чөлөөнд хүрэх зам нь хайр сэтгэл. Бие биендээ хандсан энэ гэгээн итгэл сэтгэлгүйгээр бид аз жаргалыг амталж чадахгүй. Энэ гэгээн хүсэл тэмүүлэлтэй, бүхнийг сайн сайхнаар хүлээж авдаг энэ сайхан чанараа хүн битгий алдаасай, сайн сайханд тэмүүлж байгаа нэгнээ битгий нухчин дараасай” гэсэн санааг жүжгээрээ гаргахыг хичээсэн.
-Энэ удаа шинэ бүрэлдэхүүн тоглож, найруулагч нь ч солигдсон учир ялгаатай зүйлүүд нэлээд олон бий юү?
-Зураач бүр өөрийн зурах арга барилтай . Зургууд нь өнгө, алслалт, тигээрээ ялгарч байдаг. Түүн шиг найруулагчдад ч жүжиг, кино найруулан тавих өөрийн гэсэн арга барил, онцлог бий. Хэдийгээр адилхан зохиолтой ч гэсэн найруулагч бүрийн тавилт өөр өөр байна гэсэн үг. Адилхан болчихвол нөгөө найруулагчийн ур чадвар гарахгүй байна гэсэн үг. Миний хувьд дээр дурдсан санаагаар жүжигчдийн дотоод ертөнцийг хөглөх талаас нь илүү ажилласан.
-“Хувьсал” продакшныхантай хамтран ажиллаж байгаа анхны тохиолдол уу?
-Тийм ээ. Тус продакшныхан залуу уран бүтээлчдийг дэмжиж ажилладаг нь надад их таалагддаг. Мэдээж сургууль төгсөөгүй залуу уран бүтээлчдийн тайзнаа тоглуулж, мэргэжлийн тайзан дээр боловсруулж гаргана гэдэг эрсдэлтэй. Тэсвэр тэвчээр, ажиллагаа шаарддаг. Гэхдээ энэ бүхнийг үл харгалзан залуу жүжигчдийн баг болгон нэгтгэж чадаж байгаа нь надад таалагдсан. Жүжиг гэдэг багийн тоглолт. Тухайн баг хэр хамт олонч байхаас жүжгийн чанартай байх эсэх нь шалтгаалдаг.
-Яагаад заавал “Шөнө дундын бүжиг” гэж нэрлэсэн юм бэ?
-Жүжигт шоу цэнгээний зах зээлд өрсөлдөж буй хоёр талын тухай гардаг. Хоорондоо дайсагналцахыг “Бүжигт урих” гэдэг ойлголт бий. Гэтэл шөнө дунд хүн бүр унтаж амран, тайван байх ёстой цагаар сэтгэл нь тогтож ядан, бүжигт дуудаж байна гэсэн санааг илэрхийлэн байдаг.
-Бусад жүжигтэй харьцуулбал ямар онцлогтой вэ?
-Жүжгийн зохиол бүр хүн төрөлхтний төгс байдлын эрэлхийллийн үр дүн байдаг. Харин зорилго нь хүнийг өөрт нь таниулах явдал. Хэдийгээр нийгэм нь зах зээлийн нийгэмд шилжин задарчихаад байгаа ч хүний сэтгэлгээ түүнтэй адилхан задарч чадахгүй байна гэдгийг зоригтой хэлсэн нь “Шөнө дундын бүжиг” жүжгийн зохиолын гол онцлог болов уу. Хөрөнгө шүтээд хүнийг шүтэхгүй байна гэдгийг илүү харуулсан.

Цагаан гэрэл дэх бэлтгэл

Жүжгийн сургуулилалтыг сурвалжлахаар Соёлын төв өргөөг зорилоо. Жүжигчид, найруулагч, продюссер гээд уран бүтээлийн баг хэдийнэ цуглачихаж. “Хувьсал” гэсэн хаягтай хаалга татан явж орвол, найруулагч, продюссер нар арын албаа ярилцан сууна. Харин жүжигчдийн дуу үүдний хонгилоос цуурайтна. Тун удалгүй Хавх (гол дүрүүдий нэг) хаалга татан орж ирлээ. Жийнсэн өмд, ноосон цамц өмссөн харагдана. Жүжгийн хувцас яавч биш. Гайхан “Танай тайзан дээрх сургуулилалт хэзээ эхлэх вэ” хэмэнэ асуутал “Бид дандаа шөнө сургуулилж байгаа шүү дээ” гэх нь тэр.
Төд удалгүй найруулагчийн өнөө орой тайз сулармагц цагаан гэрэлтэй сургуулилна гэсэн дуудлага ирэх нь тэр. Соёлын төв өргөөний тайзнаа үдэш бүр хошин урлагийнхны тоглолттой байгаа тул тэд ийн завсар зайгаар нь бэлтгэлээ амжуулж байгаа аж.
Бэлтгэлийн үеэр зураг авах гэж хичээсэн ч жүжигчин Л.Амарсайханы “Цагаан гэрэлтэй сургуулилна шүү дээ. Нөгөө сумын клубын бүжгийн үеэр гурван нөхөр зэрэгцээд суучихсан улаан, ногоон, шар хэмээн гэрэл “анивчуулж” суудаг шиг л” хэмээн инээснээ “Тэнд зураг авах аргагүй дээ” хэмээн санууллаа. Гэхдээ л тэд үүндээ огтхон ч түүртсэнгүй шинжгүй сургуулилтаа үргэлжлүүлнэ. Амралтын үеэр амандаа дуу аялан алхана. Өнөөх залуу насны эрч хүч гэдэг л энэ байх даа.
Тэдний амрах цагаас нь хумслан жүжигчин Б.Оюунбаатартай дүрийнх нь тухай ярилцлаа.
-Энэ жүжигт ямар дүр бүтээж байна вэ?
-“Midnight dance” шөнийн цэнгээний газрын эзэн, Шубирагийн хамтран амьдрагч залуугийн дүрд тоглож байгаа. Эсрэг дүр байгаа юм. Хавхын үзэл бодол, ааш араншин минийхээс тэс өөр, мөн миний анхны гол дүр тул надаас багагүй хүч хөдөлмөр шаардаж байна. Өмнө нь энэ дүрд Н.Ялалт ах тоглож байсан. Арван жилийн өмнө 60-аад удаа тоглоход үзэгчдийн суудал дүүрэн байсан. Дараа нь жүжгийн DVD гарсан гээд үзэгчид сайн мэдэх тул бидний хувьд хариуцлага өндөр.
-Жүжгийн үйл явдал хэрхэн өрнөдөг вэ?
-“Midnight dance” цэнгээний газартай өрсөлдөхүйц шинэ клуб байгуулагдаж, эзэн нь Шубираг өөрийн клубтээ авахаар улайрна. Эндээс зөрчил үүсэж цааш үргэлжилнэ.

Женнифер Энистон: Амьдралын хамгийн сайхан үе нь 40 нас

Өнөөдөр хөрш айлын эелдэг хатагтайн дүрд тоглож байснаа маргааш нь тачаангуй бүсгүйн дүрд хувилж чаддаг Холливудын ховорхон жүжигчдийн нэг нь Женнифер Энистон. Тэрбээр 42 нас хүрэхийнхээ өмнөхөн Опрагийн шоунд оролцож хувийн амьдрал, шинэ уран бүтээлийнхээ талаар ярилцжээ.

Түүнийг хөгжилтэй, найрсаг, эмзэг гэсэн гурван үгээр илэрхийлчихэж болмоор. Хэдийнэ 40 гарсан ч тэр амьдралынхаа хамгийн сайхан үеийг энэ хэмээн тодорхойлсон. Учрыг нь тэрбээр “40 нас хүрмэгцээ л би илүү амар тайван болж, аливаа асуудлыг амар хялбар шийдэх аргад суралцаж байна. Аливааг үгүйсгэн хүлээж авах нь ямар ч үр ашиггүй гэдгийг одоо л ухаарч байна” хэмэнэ тайлбарлав.
Өнөө хэр ганц бие яваа Женниферийн тухай элдэв цуу яриа байнга гардаг. Саяхан гэхэд л түүнийг хүүхэд өргөж авах гэж байна хэмээн шар хэвлэлийнхэн шуугиж байсан. Харин тэр үүнийг ор үндэсгүй худал яриа гэдгийг “Хэрэв амьдралд минь ямар нэгэн шинэ хүн тэр дундаа хүүхэд нэмэгдэхээр болвол би тэр мэдээллийг уулын орой дээр зогсож байгаад хашгиран зарлахад ч бэлэн байна” хэмээн албан ёсоор мэдэгдлээ. Түүний жүжигчин Адам Сандлертай хамт тоглосон “Зөвхөн урагшаа” кино тун удахгүй нээлтээ хийх гэж буй. 20 жил нөхөрлөсөн атал тэд анх удаа хамтран ажилласан нь энэ аж. Энэ удаад Адам Сандлер залуу бүсгүйчүүдтэй дотно харилцаа тогтоох дуртай гоо сайхны мэс заслын эмчийн дүрд тоглож байгаа бол Женнифер түүний туслахын дүрийг бүтээжээ. Өөрөө хүсээгүй ч даргынхаа шахалтаар түүний хуучин амрагийн дүрд тоглож, найз бүсгүйтэй болоход нь туслах гэрээ байгуулснаар тэдэнд тохиолдох хөгжилтэй үйл явдлууд өрнөнө. Сонирхолтой нь эл киноны зураг авалтын үеэр тэдэнд тулгарсан хамгийн том бэрхшээл бол инээдээ барьж тэсэхгүй байх явдал. Олон жилийн турш нөхөрлөсөн нь тэднийг дотно харилцаа үүсгэн жүжиглэх үед инээдээ барьж чадахгүй байдалд хүргэж байсан тухай “Романтик хэсгийн зураг авахуулах үед Женнифер сандарчихдаг байв. Би түүний хувьд ахаас нь өөрцгүй тул эвгүй санагдсан биз. Тэгээд л “Наад том хамраараа чи намайг цохиод байна шүү дээ” гэх мэтээр романтик байдлыг инээд наргиа болгон хувиргачихдаг байлаа” гэв. Тэд хориод жилийн өмнө “Saturday Night Live” нэвтрүүлгийн үеэр танилцаж байсан гэдэг. Адам тухайн үед 23 настай тус нэвтрүүлгийн бэлтгэж эхлээд төдийлэн удаагүй байж. Энэ тухай Адам “Би тэр оройг ер мартдаггүй юм. Тэгэхэд би “Saturday Night Live” нэвтрүүлгийг үндэслэгч Лорн Майклын өрөөнд байлаа. Түүний өрөө есдүгээр давхарт байдаг байсан юм. Цонхоор харж байтал Женнифер телевизийн маань байр руу орж явна. Тэр даруй би “Энистон манай нэвтрүүлэгт оролцох гэж байгаа юм уу” хэмээн дуу алдаж билээ” гэж дурсав.
Харин Женнифер түүнтэй танилцсан тухайгаа “Тэр нэвтрүүлэгт оролцсоны дараа хөвгүүдийн клубт ирчихсэн юм шиг сэтгэгдэл төрж билээ. Тэд ч бас намайг нэвтрүүлэгтээ урьсанаар том гаргачихлаа гэж бодсон гэдэг” хэмээж байтал “Үнэндээ нэвтрүүлгийн тэр дугаар үзэгчдэд хамгийн их таашаагдсан” гэж нэмж өгүүлэв.
Женнифер Опрагийн нэвтрүүлэгт зочлолгүй гурван жил болж буй. Тэр хамгийн сүүлд 2008 онд Ерөнхийлөгчийн сонгуулийн дараахан Чикаго хотноо ажлаар ирэхдээ л Опратай уулзаж байсан юм. Харин энэ удаагийн “айлчлалаа” “Чикагод ирсэндээ тун баяртай байна. Энд ирэхэд эрч хүчээр цэнэглэгдэх шиг болдог юм” гэж тодорхойлов. Тэр Ерөнхийлөгчийн сонгуулийн дүн танилцуулах өдөр жүжигчин Куртни Коксынд айлчилж, сэтгэл догдлон Америкийн нэгдсэн улсын тэргүүнээр сонгогдсон тухай мэдээллийг сонссоноо “Сонгуулийн дүн хүлээж суух зуур “Энэ бол түүхэн мөч” гэх бодол хамгийн түрүүнд төрж байлаа” гэж дурслаа. Тэр өөрийнх нь дэмжиж байсан хүн ялсанд баярлаж, эмээгийнхээ эртний жороор бялуу хийсэн тухайгаа ярихаа ч мартсангүй.
Гэхдээ одоо тэр энэ бүх яриагаа түр орхиод хуучин нөхөр Брэд Питт болох түүний найз бүсгүй Анжелина Жоли нарын талаар ямар бодолтой явдаг тухайгаа өгүүлэхээр шийдсэн юм.
Түүний хайр дурлалын түүх “Найзууд” цувралд тоглож эхэлсэн цагаас л олны анхаарлыг татах болж. Ялангуяа Брэдээс салах үед түүний хайр дурлалын асуудал үзэгчид болон шүтэн бишрэгчдийнх нь хувьд хэчнээн чухал болохыг мэдэрсэн гэнэ. Энэ тухайгаа тэр “Миний төлөө олон зуун хүн анхаарал тавьж байгааг мэдэхэд сайхан байдаг юм билээ. Би цаг үргэлж өөрийгөө хайр дурлалын асуудалд одтой нэгэн гэдгээ мэдэрдэг. Тэгж харагдахгүй байж магадгүй л дээ. Гэхдээ Брэдээс салсан минь хэсэгхэн зуурын л асуудал шүү дээ” гэв. Гэсэн ч энэ бүхнийг үл харгалзаж өнгөрсөн амьдралаараа бас Брэдээр өнөө хэр бахархаж явдаг тухайгаа “Бидний хамтдаа өнгөрүүлсэн он жилүүдэд тэр гайхалтай олон зүйлийг хийсэн. Түүнийг сайн нөхөр байсан гэж би онцолмоор байна” хэмээн ярьсан.
Брэдээс салсан даруйдаа ажлаасаа хөндийрч хоёр жилийн турш кино болон, өөрийн компанийн үйл ажиллагаанд ч анхаарлаа хандуулахаа больсон тэрбээр “Марли бид хоёр” бүтээлээр кино урлагтаа эргэн ирж байжээ. Тиймээс ч түүний амьдралд багагүй өөрчлөлт хийсэн бүтээл бол яах аргагүй “Марли бид хоёр”. Үүнийг ч тэр үгүйсгэсэнгүй. Энистон: “Өөрийгөө өөрчлөхөд минь энэ кино их тус болсон. Киноны эхэн хэсэгт гол дүрийн эмэгтэй эр хүний хараат байхыг хүсэхгүй байгаа нь илт харагддаг шүү дээ. Энэ бол өнөөгийн гэрлэлтийн үнэн дүр төрх. Би ч бас тэдний нэг. Тиймээс ч хайр сэтгэлийн харилцааны тухайд туршлага суухад надад энэ кино их тус болсон. Тиймээс энэ киноныхоо мөч бүхэнд би хайртай”.

Жонни Деппийн ертөнцөд хийсэн гайхамшигт аялал

Хайчин гарт Эдвард, ахмад болжмор хочит Жекийн дүрийг хэн ч түүн шиг сайн амилуулж чадахгүй байсан гэдэгтэй олон кино сонирхогч, судлаач шүүмжлэгчид санал нэгддэг. Тиймдээ ч дүрийнхээ гүнд орж, огт өөр үзэл бодолтой цоо шинэ нэгнийг бий болгодгоороо Жонни Депп Холливудын анхаарал татсан жүжигчдийн нэг болж чадсан. Түүний мөрөөдлийн ертөнцөд хийсэн “Vanity Fair” сэтгүүлийн сурвалжлагчийн аяллыг орчуулан хүргэе.
Жонни Депп бол ангалын ирмэгээр ч алхаж чадах зоримог нэгэн гэдгийг та эдлэн газарт нь очсон даруйдаа л ойлгох болно. Түүний эдлэн Багамын арлуудын нэгэнд байрлах бөгөөд 180 ам км талбайд нь айдас төрүүлэм адал явдалт аялал хийсэн ч болохуйц. Махчин загастай нуурын гүнд сэлнэ гэдэг түүний хувьд юу ч биш. Магадгүй цусан дахь адерналиныхаа хэмжээг ихэсгэх нь түүний ажлын ачааллаа тайлах нэг арга байх. Эдгээрээс гадна далайн дээрэмчдийн далбааг мандуулсан 47.5 метр урт усан онгоц гээд л гоонь эрчүүдийн диваажингийн орон гэмээр зүйлс энд тоймгүй олон. Тиймдээ ч Деппийн эдлэнд хөл тавьсан даруйдаа мөрөөдлийн арал хэмээн уулга алдмаар санагдсанаа нуух юун.
Зуслангийн байшингийнхаа дээврийн өрөөний цонхон тушаа тавьсан өсгөгчөөр нь “The Everly Brothers”-ийн уянгын дуу эгшиглэж, далайн эргийн зөөлөн салхи нүүр илбэх таатай сэтгэгдэл төрүүлнэ. Намайг очих үед Деппийн гурван ч найз зочилсон байсан тул бид орой хоолны үеэр танилцлаа. Нар жаргаж буй торгон агшныг харангаа амар жимсээр амталсан сам хорхой идэж суусан зочдын нэг нь түүний багын найз зурагчин Франк Мари Баниер.
Наргил мод, цэцэгс, шивэр моддын дэргэд хэд хэдэн бамбар, бас эртний эд зүйлс байрлуулахаа ч мартсангүй. Эд бүгд Жонни Деппийн санаа.
Диваажингийн орондоо тэр шарсан талх, ром дарсаар коктэйл бэлдэн суух нь орчинтойгоо төгс хослох шиг л харагдана. Аманд өөрийн эрхгүй “Энэ бүхнийг л мөрөөдөж байлаа” гэх 1950-иад онд хит болж байсан дуу аялагдана.
Депп усан онгоцоо “Важолирожа” хэмээн нэрийдсэн. Тэрбээр өөрийнхөө болон охин Лили Рөүз, хүү Жек, найз бүсгүй Ванесса нарынхаа нэрийг нийлүүлэн ийм нэр бодож олсон аж. XX зууны хөлөг онгоцны хэв маягаар 2001 онд хийсэн уг хөлөг хооллох өрөө, тансаг унтлагын өрөө, дөрвөн зочны өрөөтэй. Бас яг л “Карибын тэнгисийн дээрэмчид” кинонд гардаг шиг далайн дээрэмчдийн далбаатай. Яагаад болохгүй гэж. Энэ кино л түүнийг “Оскар”, “Алтан бөмбөрцөг” гэх мэт нэр хүндтэй шагналын эзэн болгож, “Важолирожа”-г худалдан авахуйц орлого авчирсан юм чинь.
Интерьер заслын мэргэжилтний авьяас түүнд бий гэхэд хилсдэхгүй. “Важолирожа” хөлгийн дотоод засал бүхэлдээ түүний санаа.

Деппээс Диллингерт

Жон Диллингерийн тухай “Public Enemies” кинонд тоглож байх үедээ Депп Чикагод амьдарч байв. 1930-аад оны Америкийн аж байдлыг харуулсан тус кинонд тэр нэртэй банк дээрэмдэгчийн дүрийг чадварлаг бүтээснийг үзэгчид мэднэ. Сонирхолтой нь Депп Диллингерийн төрсөн хотоос холгүй орших Оунсборо гэх жижигхэн хотод мэндэлсэн аж. “Тэр би бага байхдаа” гэж яриагаа эхлэн инээмсэглэснээ “Диллингер манай хөрш ч байсан ч юм бил үү хэн мэдлээ” хэмээн бодлогошрон өгүүлсэн юм.
Диллингерийн дүрд тоглохын тулд тэр хэсэг хугацаанд шоронд “хоригдож” үзсэн гэнэ. Түүний ямар орчинд амьдарч байсныг судлах, зураг авахуулах ажил Иллиноис дахь хорих ангид өрнөж, Депп зарим үед 24 цагаар ч камерын цаана хоригдож байж. Гэхдээ нийгмээс тусгаарлагдсан өдрүүдэд ганцаардах биш харин ч огт өөр мэдрэмж төрсөн гэнэ. Энэ тухайгаа тэр “Шоронгийн хонгилоор алхах үед аймшигтай санагдсан. Камерт байгаа хоригдлууд “Болжмор Жек намайг эндээс гаргаач” эсвэл “Ахмад Жек та үүнийг хийж чадна аа” хэмээн орилолдож яг л зэрлэг амьтад шиг аашилж байлаа” гэсэн. Энэ шорон зөвхөн уран бүтээл төдийгүй хувийн амьдралд нь ч мартагдахааргүй дурсамж үлдээсэн аж. Деппийн хойт эцэг Роберт Палмер 2000 онд эл шоронд цаазаар авахуулсан байна. Хойт эцгийнхээ тухай тэр “Тэр хэд хэдэн дээрэм хийсэн юм. Багадаа Мидуэстийн хорих ангид хүмүүжиж байсан гэсэн. Мэдээж би амьдралын тухай олон арван туршлагыг ааваасаа суралцсан” хэмээн дурслаа.
Депп кинонд тоглох санал хүлээн авахдаа уран зөгнөл, төсөөлөл хэр шаардсан болохыг нь харгалзан үздэг гэсэн. Түүний бүтээсэн дүрүүдийг харахад л дүр сонгохдоо баримталдаг зарчим нь илхэн харагдана. Хайчин гарт Эдвард, болмжор Жек, Вилли Вонка, Свини Тодд, Льюс Кэрол гээд л эгэл бус дүрүүд санаанд бууж байгаа биз.
Сэтгэхүйн дүрүүдээс гадна тэр үзэгчдийн сэтгэлд хоногшсон эд Вуд, Жорж Жун, Диллингер гээд цөөнгүй дүр бүтээж амжсан. Гэхдээ энгийн эрийн дүр бүтээх нь түүнд илүү хэцүү байдаг тухай “Жирийн залуугийн дүрд тоглох нь их хариуцлага өндөртэй ажил. Ялангуяа тэр нь Диллингер шиг хүмүүсийн сайн мэдэх нэртэй нэгэн бол бүр ч хэцүү. Тэднийг яг л хүмүүсийн төсөөлж байснаар нь дэлгэцнээ гаргах хэрэгтэй болдог. Давуу талыг нь илүү тодруулах хэрэгтэй. Эх дүр нь амьд бол өөрийг нь дэлгэцнээ хэрхэн гаргаж буйг анхааралтай ажиглаж, шүүнэ. Тиймээс би бодит явдлаас сэдэвлэсэн киноны дүрүүдэд их хянуур, нарийн ажилладаг. Зарим үед киноны хөгжим гаргаж чадаагүй санааг илэрхийлэхэд тусалдаг” гэв.
“Public Enemy”-д тоглосон нь түүний хувьд хариуцлагатай хүнд ажил байсан боловч нөгөөтэйгүүр Чикаго хотод дурлах боломжийг бүрдүүлсэн тухай тэр дурсах дуртай. “Чикаго хотын иргэн бүр намайг жирийн иргэн болгон эмчилж байв. Тэд намайг болжмор Жек эсвэл Эдвард биш Жонни хэмээн дууддаг байлаа. Тэгсэн хэрнээ тэд намайг хэдэн цагаар ээрч хоргоохгүй. Энд байхдаа би амар тайвныг мэдэрдэг. Би цонхоор толгойгоо гарган гайхалтай хөршүүд, уран барилга сонирхоход хэн ч саад болохгүй. Тэр ч байтугай дүрслэх урлагийн институтэд нь папарацци, амьсгалах ч зайгүй бүчин авах шүтэн бишрэгчэдгүйгээр чөлөөтэй зочилж байсан” хэмээн тэр ярилаа. Чикагод байхдаа тэр жирийн л зоогийн газруудаар үйлчлүүлж, үдэш нь “Kerryman”-д шар айраг шимнэ.

Халуун орны ширэнгэд

Деппийн арал хэд хэдэн далайн эрэгтэй. Нэгийг нь охиныхоо нэрээр Лили Рөүз хэмээн нэрийдэж, нөгөөг нь Гонзо хэмээх жишээтэй. Эрэг бүр өөрийн онцлогтой. Лил Рөүзд цэцэгс алаглан, зөвхөн охидод л зориулсан энхрий ялдамхан орчин зонхилох бол Гонзод хулс модод найган, торгон элс хөл дор гишгэгдэн амар тайвныг мэдрүүлнэ. Гэхдээ энэ арал бүхэлдээ энхрий зөөлөн, амар амгадлан биш гэдгийг бидний дараагийн аялал сануулсан юм. Бяцхан ордон нууранд сэлэх үед яст мэлхий, зангуу гээд л тэнгисийн амьдралыг санагдуулам орчин биднийг угтан авлаа. Түүнтэй зэрэгцэн махчин загасны сүрэг ойртох үед Депп “Барракуда. Ирээд тэднийг хар даа. Зуудаг нохойноос ч илүү аюултай амьтан гэвэл үүнийг л хэлэх байх” хэмээн уулга алдаад хачирхалтай энэ амьтдынхаа тухай “Ямар ч амьтны хүрээлэн, аквариумд эднийг олж харахгүй. Гэхдээ л энэ арал дээр хүүхдүүд минь эсэн мэнд өсөн торниж байна. Би тэднийгээ далайн амьдралтай танилцуулж, далайн гүнд аюул тохиолдсон үед биеэ хэрхэн хамгаалах аргыг зааж өгдөг юм” гэв.
Үдэш нь гүн хөх тэнгэр харан суух зуураа тэр “Гайхалтай сайхан байгаа биз. Энэ газар нас нэмдэг юм. Мөнгөөр та аз жаргалыг худалдан авч чадахгүй. Харин хангалттай том хөлөг онгоц худалдан авахад тань тусална” хэмээн санаашрангуй өгүүллээ.

А.Чадраабал: Байртай болчихвол Пикассогийн үзэсгэлэнг ч толилуулах боломж бий

Байлдан дагуулалтын хүч төв өрнөөс дорно руу, дорноос өрнө рүү шилжиж байдаг өвөрмөц давтамжтай гэж эрдэмтэд үздэг. Тиймээс ч XXI зууныг Азийн хөгжил цэцэглэлтийн зуун гэж таамаглагчид цөөнгүй байдаг биз. Үүнийг батлах гэсэн мэт Азийн урлагийн музейн захирлууд БНХАУ-ын Нанжин хотноо чуулж, дорнын урлагийг дэлхий дахинаа сурталчлах төлөвлөгөө боловсруулан ажилдаа хэдийнэ ханцуй шамлажээ.
Эл чуулганд оролцоод ирсэн Уран зургийн галерейн захирал А.Чадраабалтай хөөрөлдлөө.

-Азийн урлагийн музейн захирлуудын уулзалтад манай улсаас анх удаа оролцсон гэсэн. Монголоос оролцсон гэхээр таныг хэрхэн хүлээж авч байна вэ?
-Азийн урлагийн музейн захирлуудын дээд хэмжээний тав дахь уулзалт есдүгээр сарын 22-30-нд БНХАУ-ын Нанжин хотноо амжилттай болж өндөрлөлөө. Энэ уулзалтад азийн 30 гаруй орны 150 гаруй захирлууд ирсэн. Уулзалтын гол зорилго нь урлагийн байгууллагуудын менежмент ямар байх ёстой, эх орондоо ямар үүрэг гүйцэтгэх вэ, дүрслэх урлагийг хэрхэн нийтэд сурталчлах, галерей болон музей ямар жишигтэй байх ёстой зэрэг сэдвээр ярилцах байлаа.
Манай улсаас анх удаа тус уулзалтад оролцсоны дээр оролцогчдоос хамгийн залуу нь би байсан тул бусад орны музейн захирлууд багагүй гайхаж байна билээ.
-Та хэдэн настай юм бэ?
-31 настай. Гэтэл Токио хотын музейн захирал гэхэд л 70 гаруй насны хүн байсан. Олонх нь 40-50-иад насныхан байсан.
-Уулзалт хэр үр дүнтэй болов. Манай улсаас оролцох нь ямар ач холбогдолтой байсан юм бэ?
-Хятадын үндэсний урлагийн музейн удирдалгууд уг уулзалтыг зохион байгуулж, Азийн урлагийн музейн холбоо байгуулах, мөн Азийн урлагийн нэгдсэн томоохон музейг Бээжинд барих талаар санал гаргаж, хэлэлцлээ. Энэ нь дорнын дүрслэх урлагийг дэлхий дахинд сурталчилж, түүгээр барахгүй хөгшин Европтой хүч үзэхүйц түвшинд дүрслэх урлагаа аваачих гэсэн холын бодлого агуулж байгаа юм. Уулзалтаас ажиглахад Азийн дүрслэх урлагийг цаашдаа Хятад атгах нь гарцаагүй болж. Тиймээс ч олон жил холбоо тасраад байсан музейн удирдлагуудыг дахин нэг дор цуглуулсан биз.
Манай орны хувьд дэлхийн дүрслэх урлагийн ертөнц рүү бие даан нэвтрэх боломж хомс. Харин эл уулзалтад оролцсоны ачаар шинэ байгуулагдах Азийн холбоонд гишүүнээр элсэх боломжтой болно. Ингэснээр Монголын уран бүтээлчдэд томоохон үүд хаалга нээгдэж, дэлхий зах зээлд өрсөлдөх гарцыг зааж өгч байгаагаас ялгаагүй. Бээжинд байгуулахаар төлөвлөж буй Азийн урлагийн музейг сар бүр нэг улсад хариуцуулахаар төлөвлөж байгаа юм билээ. Ингэснээр бид бүтэн сарын турш дүрслэх урлаг, түүх соёлоо сурталчлах боломжтой болно гэсэн үг.
-Дүрслэх урлаг төдийгүй, урлагийн бүхий л төрөлд дорнын уламжлал хүчтэй нөлөөлж байгаа гэж ярих боллоо. Энэ хэр үнэний хувьтай вэ?
-Урлагийн бусад төрлийн талаар би сайн мэдэхгүй. Харин дэлхийн нэр хүнд бүхий судлаачид дүрслэх урлагийн талаар өөрсдийн байр суурь, дүгнэлтийг гаргасан нь бий. Түүнд “Европын дүрслэх урлаг дээд шатандаа хүртэл хөгжчихөөд, одоо зогсонги байдалд орчихоод байна. Харин дорнын урлаг үсрэнгүй хөгжиж байна” гэсэн байдаг. Тиймээс Азийн уран бүтээлчид салбартаа тэргүүлэх болсон гэж ойлгож болно.
-Азийн бусад орнуудад дүрслэх урлаг хэр хөгжиж байна вэ?
-Уулзалтаас харахад Хятад, Солонгос, Япон зэрэг хөгжингүй орнууд энэ салбарт ихэд анхаарал хандуулах болж. Хятадад гэхэд л манай сумын төвөөс ялгаагүй Янь Жоу нэртэй нэгэн жижигхэн хотдоо 280 сая долларын хөрөнгө зарцуулж урлагийн музей барьж, уулзалтын арга хэмжээний дараахан буюу аравдугаар сарын 1-нд нээлтийг нь хийлээ.
-Тэр их хөрөнгө зарцуулж орон нутагт музей барих нь ямар ач холбогдолтой юм бэ?
-“Улс орныг түүхээр нь, нийгмийнх нь байдлаар дүгнэдэг байсан бол өнөө цагт урлаг, тэр дундаа дүрслэх урлагийн хөгжлөөр нь дүгнэдэг болсон” гэж Хятадын үндэсний урлагийн музейн дэд захирал хэлж байна билээ. Тиймээс урлагт хэрхэн анхаарал хандуулдаг болохоо харуулах гэж, нэг ёсондоо улсынхаа нэрийн хуудас болсон урлагийн музейг орон нутагт барьж байгаа юм. Нөгөө талаар ард түмнээ соён гэгээрүүлэх гэсэн бодлого ч бий. Тэр хэрээр үзэгчдийн урлагт хандах хандлага ч өөр байдаг юм билээ.
-Тэгэхээр Хятадын төр засаг дүрслэх урлагт багагүй ач холбогдол өгдөг байх нь ээ?
-Хятад гэлтгүй бүхий л орнууд энэ салбарт түлхүү анхаарал хандуулдаг болсон нь уулзалтын үеэр анзаарагдсан. Гэтэл манайх гэхэд л улсын мэдэлд байдаг ганц галерей нь өөрийн гэсэн байргүй байх жишээтэй. Уулзалтын үеэр захирлууд өөрсдийн музейг танилцуулах арга хэмжээ болсон. Тэр үед нүүр хийх газаргүй болсон гэхэд хилсдэхгүй. Өөрийн гэсэн байргүйн дээр улсаас өгдөг төсвийн хэмжээг сонсоод л манай байгууллага, цаашлаад улс орны нэр хүнд оролцочдын дунд эрс унасан.
-Өөрийн байртай байх нь ямар ач холбогдолтой юм бэ?
-Уг нь Пикассо гэх мэт дэлхийд нэр хүндтэй зураачдын бүтээлийн эх хувийг биш ч хуулбарын үзэсгэлэнг Монголын үзэгчдэд толилуулах боломж бидэнд бий. Бээжинд ирсэн үзэсгэлэнг манайхаар дайраад яваач гэхэд зохион байгуулагчдын зүгээс төдийлэн татгалзахгүй. Гол нь тухайн үзэсгэлэнг энд гаргахын тулд зохих шалгуур хангасан байх ёстой. Түүнд юун түрүүнд өөрийн гэсэн байртай, харуул хамгаалалт өндөр байх шаардлага тавигдана.
-Тэгэхээр Уран зургийн галерей байртай болчихвол бид дэлхийн сонгодог бүтээлүүдийг эх орондоо үзэх боломжтой болох нь ээ?
-Зөвхөн Уран зургийн галерей ч биш л дээ. Дүрслэх урлагийн музейтэй нэгтгэн нэг байранд оруулчихсан ч болох юм.
-Гэхдээ манай үзэгчид дүрслэх урлагийг төдийлэн сонирхдоггүй шүү дээ. Азийн урлагийн үзэсгэлэнг ч бас үзэж байгаа хүн ер харагдсангүй.
-Манай үзэгчдийн урлагийг үнэлэх үнэлэмж, ойлголт их ядмаг юм. Азийн 11 орны 150 гаруй уран бүтээлчдийн зураг, уран баримлыг дэлгэсэн үзэсгэлэнгийн тасалбарыг 3000 мянгаар л үнэлж байгаа. Хятад, Япон, Филиппин, Сингапур зэрэг орнуудаар аялаад үзэсгэлэн үзвэл өртөг нь хэд гарах билээ. Зөвхөн Хятадын үндэсний урлагийн музей гэхэд л тасалбар 16-17 мянган төгрөгийн үнэтэй. Гэтэл манай залуучууд цэнгээний газарт ороод нэг хоёр шил пиво авахдаа гар татдаггүй атал үзэсгэлэн үзэхээс харамлах юм. Угтаа цэнгээний газарт өөрийгөө гайхуулахаас өөр юуг ч олж чадахгүй. Харин эл үзэсгэлэнг үзээд гарвал нэгийг ухаараад гарах нь гарцаагүй. Хятадын үндэсний урлагийн музейд хөл гишгэх зайгүй үзэгчид ирсэн байдаг юм билээ. Намайг очиход гурван давхар танхимын давхар бүрт үзэсгэлэн гарсан байсан. Нэгдүгээр давхарт залуу уран бүтээлчдийн үзэсгэлэн гарч, хоёрдугаар давхарт нь дэлхийн сонгодгуудын бүтээлийг дэлгэж, гуравдугаар давхарт Хятадын үндэсний зургийн их мастерын үзэсгэлэн тавигдсан байсан.
Зөвхөн үзэгчид ч гэж туйлшрах аргагүй. Манай зураачид ч өөрсдөө урлагаа хүндэлж, үнэлэхгүй байна. “Азийн хөх тэнгэр” үзэсгэлэнгийн нээлтийн үеэр үзэсгэлэнд оролцоогүй зураачид Урчуудын эвлэлийн гишүүн хорооны гишүүн гэдгээрээ түрий барьж, манай үйлчилгээний ажилчидтай ам мурийж байх юм.
-Томоохон үзэсгэлэнгүүдийг эх орондоо авчрахын тулд шалгуурт тэнцэх хэрэгтэй болдог гэсэн. Харин манай үнэт үзмэр, бүтээлүүдийг гаднын орнуудад болж байгаа үзэсгэлэнд оролцуулахдаа тухайн галерей, музейд шаардлага тавьдаг уу?
-Энэ талаар харин төр засгийн удирдлагууд анхаарах цаг нь болсон шиг санагдлаа. Жишээ дурдахад л хэрэв Азийн урлагийн музей Бээжинд байгуулагдаад, бид бүтээлүүдээ бүтэн сар тэнд дэлгэхээр болбол ямар шалгуур тавих вэ гэдэг асуудал сөхөгдөнө. Мэдээж хүчирхэг гүрэн болохоор хадгалалт, хамгаалалтын хувьд шалгуур тавих аргагүй байх л даа. Гэхдээ Занабазарын Ногоон дарь эх, Цагаан дарь эх зэрэг хосгүй үнэт бүтээлүүдийг гадагшаа гаргаж, үзэсгэлэнд оролцуулах нь зүйтэй эсэх талаар эргэн харах л хэрэгтэй. Гаднын орнуудын үзэсгэлэнд явж байгаа бүтээлүүд хамгийн багадаа нэг сарын “айлчлал хийдэг”. Гэтэл тэр хугацаанд бүтээлүүдийг хуулбарлавал, эсвэл урлагийн гавьяат зүтгэлтэн С.Сэнгээ агсны зааны ясан сийлбэрийг үзэсгэлэнд оролцуулахаар ачуултал эвдэрч хэмхэрчихвэл яах вэ гээд асуудал их бий шүү дээ. Гаднын орнуудад энэ асуудлаа хуульчлаад шийдчихдэг юм билээ. Ямар бүтээлийг хилийн чанадад илгээж болох болохгүйг нарийн тусгасан соёлын тухай хуультай байдаг гэсэн. Манай улсад ч бас энэ төрлийн хуулийн заалт оруулах талаар төрийн түшээд эргэцүүлэх цаг нь болсон болов уу.

Жэй Зи: Дуулах авьяас бол надад бурхнаас хайрласан бэлэг

Ердөө л 13 насандаа хип хоп хөгжмийн ертөнцөд цахиур хагалж, хүч түрэн орж ирж байсан тэр арав гаруй жилийн дотор “Домогт реппер” хэмээн өргөмжлөгдөөд амжсан. Өөрийнх нь хэлснээр “Ганцхан граммаас Грэмми хүртэл” амжилт олсон хэдхэн репперүүдийн нэг нь Жэй Зи. Гэхдээ түүний өнөөдрийн алдар нэр, амжилтад хүрсэн зам дардан байгаагүй. Хар тамхи, гэмт хэргийн ертөнц, аймшигт аллагын гэрч болсон өдөр гээд түүний бага наснаас үлдсэн сэтгэлийн шарх өдгөө ч түүнийг зовоодог тухайгаа Опрад дэлгэрэнгүй ярьсныг “Өнөөдөр” орчуулан хүргэе. Есөн настай хөвгүүн аймшигт аллагын гэрч болж, амьдрал нь бүхэлдээ өөрчлөгдсөнөөр энэ түүх эхэлжээ. Нүдээр үзсэн бүхнээ сэтгэлдээ бодож шаналахгүйн тулд уран бүтээл туурвиж эхэлсэн тэр төд удалгүй Шаун Картер нэрээрээ хип хоп сонирхогчдод танигдах болов. Гэхдээ л уран бүтээл туурвих болсон эхний жилүүдэд тэр гэмт хэргийн ертөнцөөс ангижирч чадахгүй л байв. Аав нь тэднийг хаяад явсан тул гэр бүлийнхнийгээ тэжээхийн тулд бяцхан Жэй Зи хар тамхи худалдах болж. Энэ үед тэр ердөө л 13 настай байсан гэдэг. Гэхдээ зөвхөн Жэй Зи л ийнхүү амьдрахын төлөө тэмцэж байсан юм биш. Тухайн үед түүний найз нөхөд бүгд л хар тамхи наймаалах хэрэгт оролцдог байж. Хэдийгээр энэ амьдрал түүнийг амьдралын хар бараан бүхэнтэй дэндүү эрт танилцуулсан ч нөгөөтэйгүүр сонсогчдын чихийг дэлдийлгэсэн сонин содон шийдэлтэй уран бүтээл туурвих онгод санаа өгч байв. Анхны цомгуудаа тэр гудамжинд, машиндаа гээд хар арьст репперүүдийн жишгээр борлуулжээ. Гэхдээ энэ байдал удаан үргэлжилсэнгүй. 1996 гэхэд түүний “Reasonable Doubt” цомог Америк даяар борлогдож, сонсогчдын анхаарлыг татсанаар түүний амжилтын түүх эхэлжээ.

-Сэтгэлд хоногшсон үйл явдал бид бүгдийг бага насаа өөрийн эрхгүй дурсахад хүргэдэг. Танд ч бас тийм дурсамж байгаа биз дээ?
-Байшингийнхаа гадаа дугуй унаж сурч байсан минь сэтгэлээс огт гардаггүй юм. тэр үед би дөрөв юм уу таван настай байсан санагдана. Авга ах маань надад уралдааны том дугуй бэлэглэж, түүнийгээ хэрхэн унахыг зааж, гудамжинд надтай хамт өнжиж билээ. Тэр үед манай гудамжныхан бүгд л намайг сониучирхан харж байсан.
-Тэгэхээр та таван настай байхдаа уралдааны дугуй унадаг байсан байх нь ээ?
-Би их намхан болохоор дөрөөндөө арайхийн хүрч, суудалдаа ч суулгүй босоогоор дугуйгаа унадаг байсан. Тийм болохоор гудмандаа их нэр хүндтэй байсан шүү. Тэр үед уралдааны дугуй унадаг над шиг бяцхан жаал ховор байсан хэрэг.
-Сайхан дурсамж байна. Та мэдэх би би ч бас ядуу тарчиг гэр бүлд өссөн нэгэн. Гэхдээ хөдөөний ядуус ямар байдгийг сайн мэдэхгүй. Танд танай гэр бүлийн тарчиг байдал мэдрэгддэг байсан уу?
-Бараг л анзаарагддаггүй байсан. Сургуульд орох болоход аав, ээж минь надад шинэ дугуй авч өгөх ч чадалгүй гэдгээ хэлэх үед л ядуу айлд өсөж торниж буйгаа мэдэрсэн. Мэдээж бид ууталж, амталсан мах идэж чаддаггүй байсан л даа. Гэхдээ л өлсдөггүй байв. Ихэвчлэн тахианы мах иднэ. Харин өнөөдөр бол тахианы мах амсах төдийд л бага нас маань бодогдож, өөрийн эрхгүй инээмсэглэдэг.
-Таныг таван настай байхад гэрийнхэн тань Нью-Йорк дахь нийтийн байр руу нүүж, 11 настай байхад аав тань орхиод явсан гэсэн. 11 настай Жэй Зид мэдрэмж төрдөг байв?
-Уур бухимдал. Бүхий л зүйлд уур хүрч, дургүйцдэг байлаа. Учир нь өсөж яваа жаалхүүд аав нь супер баатар шиг л санагддаг. Анхны дурлал нь бүтэлгүйтсэн хүн дахин хаягдаж, зүрх сэтгэлээ шархлуулахаас эмээдэг. Аав биднийг орхиод явсан нь намайг тийм л айдастай хүн болгож өөрчилсөн. Тэр үеийг дурсахад нам гүм, хүв хүйтэн өрөөнд ганцаар байгаа мэт сэтгэгдэл төрдөг. Аавыгаа өөд болохын өмнөхөн уулзах хүртлээ би хэн нэгэнтэй дотносохоос эмээдэг болчихсон байсан.
-Би нэг ч эр хүнээс ийм үг сонсож байсангүй. Намайг салалтын талаар олон арван нэвтрүүлэг бэлтгэж байсныг та мэдэх байх. Гэхдээ гэр бүл салалтын хохирогч нь хүүхэд байдаг. Гэсэн ч тэд энэ тухай гомдоллох тохиолдол гардаггүй. Хүүхдүүдэд нэг л өглөө аав нь хаяад явсныг мэдэхэд ямар хүнд тусдагийг би нэвтрүүлэг бэлтгэж байхдаа мэдсэн. Танд тийм л зүйл тохиолдсон байх нь ээ?
-Мэдээж аав ээж хоёр салах гэж байгаагаа бидэнд урьдчилж мэдэгдсэн л дээ. Гэхдээ шалтгааныг нь тайлбарлаагүй. Ээж гэнэтийн энэ өөрчлөлт ааваас илүү бидний сэтгэл санааг бэлдсэн л дээ. Тэр бидэнтэй ярилцахад бэлэн биш байсан байх л даа. Аав минь сэтгэл хөдлөлөө тэр бүр ил гаргадаггүй нэгэн байсан.
-Түүний шийдвэр таныг гайхашруулсан уу?
-Тэд дотно харилцаатай байхаа больсон гэдгийг би хэдийнэ анзаарчихсан. Байнга л маргалддаг байсан юм.
-Тэд таны бухимдаж байгааг анзаарсан болов уу?
-Анзаарсан. Бас ээжийгээ хамгаалах бодол надад байнга төрдөг байв. Тиймээс ч ээждээ “Ээж ээ, санаа зоволтгүй дээ. Би том болохоороо таны асарч хамгаалан, бүхий л асуудлыг чинь шийдэх болно” гэдэг байлаа. Хэдийгээр би 11 настай байсан ч байдал дээрдэнэ гэдгийг мэдэрч байсан юм.
-Аав ээжийн тань салалт таныг өөрчилсөн үү?
-Би аливаа асуудалд сэтгэлийн хөөрлөөр хандахаа больсон. Хэдийгээр би их ичимхий хүүхэд байсан ч найз нөхөд, ангийнхнаасаа бүр ч тусгаарлагдаж, өөрийн гэсэн ертөнцийг байгуулан, тэндээ л амьдардаг болгосон. Мэдээж бас энэ явдлаас хойш бие дааж, сэтгэлийн тэнхээтэй болсон.
-Таныг 12 настай байхдаа ах руугаа буудсан гэдгийг хэвлэлээс уншиж байсан. Аавын тань шийдвэр таныг бухимдуулж, ах руугаа гал нээхэд хүргэсэн үү?
-Тийм ээ. Бас ах минь ховсдуулсан мэт муу муухай бүхэнд татагдах болсон нь миний дургүйг хүргэсэн юм.
-Ах тань хэдэн настай байсан бэ?
-16. Тэр хар тамхи татаж, түүнийгээ худалдан авахын тулд гэрээсээ юм хулгайлдаг болсон. хэдийгээр би бага байсан ч гэр бүлийнхнийгээ хамгаалах ёстой гэсэн бодол төрж, ийм шийдвэр гаргасан хэрэг.
-Сургуульд сурах ямар байсан бэ. Таныг зургадугаар ангид байхдаа сургууль төгсөх шалгалт өгсөн гэж сонссон.
-Сургуульд сурах их уйтгартай санагддаг байсан.
-Танд дуртай хичээл байгаагүй гэж үү?
-Би англи хэлний хичээлд дуртай байсан.
-Таныг ном унших дуртай гэдгийг би мэднэ. Бага байхдаа ч ном унших дуртай байв уу?
-Үгүй дээ. Би зүгээр л элдвийг мөрөөдөн суудаг жаал байсан.
-Юун тухай мөрөөддөг байв? -Тоглолтоо хийж байна гэж, эсвэл бэйсбол, сагсан бөмбөг тоглож байна гэж мөрөөддөг байсан. Мөрөөдөлдөө умбан суухдаа би гадаад орчноос тасарчихдаг. Одоо ч тэр зангаа тавиагүй л байна.
-Хичээлээ анхаардаггүй атал, төгсөх шалтгалтаа урьдчилж өгөөд л… Тэгэхээр та оюуны чадамж өндөртэй хүн байх нь ээ? -Эсвэл усан тэнэг сурагч байсан байх.
-Та хэдийнээс дуулж эхэлсэн бэ? -Есөн настай байхаасаа. Гэхдээ эхэндээ зүгээр л өөрийгөө зугаацуулж байсан юм.
-Та дууны шүлгийг хөршүүдийнхээ амьдралаас сэдэвлэн зохиодог уу? -Үгүй ээ. Хар тамхины наймаачид надад шүлгийн санаа төрүүлдэг.
-Реп дуулна гэдэг таны төрөлхийн авьяас уу?
-Энэ надад бурхнаас хайрласан бэлэг. Надад зөөврийн компьютер дүүрэн дууны шүлэг бий.
-Хар тамхины наймаа хийх болсон тухайгаа яриач.
-Энэ чинь байдаг л зүйл шүү дээ.
-Хар тамхины наймаачдын дунд өссөн болохоор уу. Танай хөршүүдийн дунд багш, хуульч, эмч гэх мэт мэргжилтэн байсан уу?
-Бид Мэрсигийн нийтийн байранд амьдарч байсан. Тиймээс тэнд дээд мэргэжилтэй хүн байгаагүй л дээ. Хэрэв тэдний хэн нэг нь мэргэжил эзэмшсэн бол тэр байрнаас тэр дороо л нүүчих байсан. Тэгээд хэзээ ч буцаж ирэхгүй байсан биз. Тиймээс л би “Хэрэв би алдартай болвол энэ байрандаа заавал буцаж ирнэ. Тэгээд энд амьдарч байгаа хүмүүст эндэхийн иргэдэд ч бас амжилтад хүрэх боломж бий гэдгийг сануулах болно” гэж хэлдэг байсан.
-Тэгэхээр танд зөв үлгэр дуурайл үзүүлдэг хар арьстан хүн байгаагүй байх нь ээ?
-Ээжээс минь өөр хүн байгаагүй. Тэр хоёр давхар ажил хийдэг байсан. Ээж минь бидний төлөө чадах бүхнээ хийсэн.
-Та хар тамхи наймаалахыг хүсдэг байсан юм уу?
-Үгүй дээ. Хэн ч хар тамхины наймаачин болохыг хүсдэггүй юм. Ээжийгээ аюултай байдалд оруулъя гэж хэн хүсэх билээ.
-Та хэдийнээс хар тамхи худалдаж эхэлсэн юм бэ?
-13 настай байсан санагдана.